________________
સુદ ત્રીજના દિવસે પ્રતિષ્ઠા કરાવી. આ પંચડમહાપુરુષ તેજ શ્રી ઘંટાકર્ણવીર. ને આજે તો મહુડીનું આ સ્થાન લોકોની શ્રદ્ધાનું મહાતીર્થ બની ગયું છે.
વિ.સં. ૧૯૭૦ને માગશર પૂનમના દિવસે પેથાપુર નગરમાં ભારતભરના જૈન સંઘો એકત્રિત થયા હતા. ને તે દિવસે મુનિશ્રી બુદ્ધિસાગરજીને આચાર્યપદ પ્રદાન કરવામાં આવ્યું. સમાજના હિત માટે સાચી પણ કડવી વાતો કહેતાં તે જરાય સંકોચ ન અનુભવતા.
અગાસીમાં મુનિસુવ્રત સ્વામીના જિર્ણોદ્ધાર પામેલા જિનાલયમાં પ્રતિષ્ઠા કરાવી. વિ.સ. ૧૯૭૩માં પાલીતાણામાં શ્રીયશોવિજયજી જૈન ગુરુકુળની સ્થાપના કરી. તો અમદાવાદમાં લલ્લુરાયજી બોડીંગ અનેલમાં શ્રી રત્નસાગરજી જૈન બોર્ડિંગની સ્થાપના કરવી. વિજાપુર અને પ્રાંતિજમાં હરિજન બાળકો માટે શાળા અને છાત્રાલય
શરુ થયા.
અન્ય ધર્મો તરફ પણ પૂજ્યશ્રીના મનમાં એટલો જ આદરભાવ 1 વિ.સં. ૧૯૦૭ની વાત છે. વિજાપુરમાં એક મુસ્લીમ આગેવાનનું મરણ થયું. મુસ્લીમો ગામમાં પાણી પળાવવા પૂજ્યશ્રી પાસે આવ્યા. તેમણે કહ્યું. જૈનોનું મહાજન કહે તેટલો લાગો આપીએ પણ આપ પાખી પળાવો. પૂજ્યશ્રી ગામના મહાજનને ભેગું કર્યું ને એક પૈસો પણ લીધા વગર પાણી પળાવરાવી.
એકવાર તેઓ ઉંઝા મુકામે ભરાયેલ કડવા પાટીદારોની મોટી સભામાં ગયા. પટેલો પાસે રૂઢિઓ પાછળ ખુવાર ન થાય તે માટે કેટલાંક ઠરાવો કરાવરાવ્યા. એમજ રીતે સુરતના દુબળા અને ભોઈ સમાજના લોકોને પણ ઉપદેશ આપી આગળ આવવા પ્રતિબોધ કર્યો.
પૂ.શ્રી પૂરા અને સાચા દેશભક્ત હતા. ખાદી તેમણે ઘણા સમયથી સ્વીકારી હતી. તેમનાં લખાણોમાં પણ દેશભક્તિ પ્રગટ થાય છે. તેઓ સ્વરાજની વાત કરવાની સાથે આત્મિક રાજયની મહત્તા પણ અાવતા.
વિ.સં. ૧૯૮૧નું ચાતુર્માસ કરવા પૂજ્યશ્રીને ઠેરઠેરથી આમંત્રણો
