________________
એટલે પોથીમાના રીગણાં. ને આ વિચાર સાથે જ એમણે રાત્રિભોજનનો ત્યાગ . એક કણબીના દીકરા માટે આ નિગમ કેટલો બધો કડક હા હા ભોજન લો બી આવ્યા પછી જ થાય. રાત પણ પડી જાય, એટલે ભણા પણ રેહવું પડે. પણ બહેચરદાસ તો અડગ મનાના ચાની હતા.
અડગ વૃત્તિ ધ્યાવતા રે, હો મન વિશ્રામ, અનુભવ ત્યારે જાગશે રે, આનંદઉદધિ કામ. પિતા શિવધસ શિવધર્મી, માતા વૈષ્ણવધર્મી અને બહેચરદાસ એકચિત્તે જૈન ધર્મની આરાધના કરે. બહેચરદાસ એક એક વિચાર પર તું ચિંતન જે. ધાર્મિક પરીક્ષામાં બહેચરદાસ સૌથી વધુ ગુણ મેળવો રાજનામના એક બારના સંપર્કથી કવિતાની સરવાણી થી નીકળી.
મહેસાણામાં ગુરુ પૂશ્રી રવિસાગરજી મહારાજ સાહેબની સેવા જવાનો લહાવો મળતાં એમનામાં અદશામાના ગહન બન્યાં એવામાં બારદારને સમાચાર મળ્યા કે એમનાં માતા-પિતા ચાર પાંચ દિવસના અંતરે રવર્ગવાસી બન્યાં . તેઓ હેર ગયા. હકિક કિા પતાવ્યા પછી તેમણે નક્કી કર્યું કે હવે તો દી પણ મુલુના પામે એનાં માબાપ ક્યાં છે.” - a વિષય કર્યો. વીતરાગની વાટે જવાનો. સંયમના માર્ગે રયરવાનો.
વિ.એ ૧૫૦ના માગશર સુદ છઠ્ઠનો એ શુભ દિવસ હતો. રસ્તાવીસ વર્ષના બહેચરદાસે તે દિવસે ગુરુદેવ શ્રી રવિસાગરજી મ.સા.ના. શિષ્ય પૂ.શ્રી સુખસાગરજી મ.સા.ની પાસે પાલનપુર ખાતે ભારે ધામધૂમપૂર્વક દીક્ષા ગ્રહણ કરી. એમણે નકી ક્યુંકે, “હું હવેલી રસુતિ કે નિંદાથી અળગો રહીશ. હર્ષ કે શોકને ધારણ નહી ક, રાગ નહી રાખું ને આ જીવન હું નર્મને સમર્પિત ક્વીશ.” અને આ રીતે સંગમ ગ્રહણ કરીને સંસારી બહેચરદાસ મટીને તેઓ મુનિશ્રી બુદ્ધિસાગર બન્યા. આત્મસાધનાની યાત્રાનો આરંભ થયો. તેઓ પઠન-પાન અને અધ્યયનમાં ડૂબી ગયા. પદર્શનનો એમણે
