________________
૩૪
નયકર્ણિકા
તેમની વિરચિત સંસ્કૃત અને ગુજરાતી કૃતિઓ, રચ્યાની સાલવાર જગ્યા તથા તેની શ્લોકસંખ્યા સાથે નીચે પ્રમાણે આપવામાં આવે છે. આમાં જેની સાલ મળી છે તેને તે પ્રમાણે ગોઠવી, સાલ વગરનીને છેલ્લે ગોઠવી છે.
સૂરિ હીર ગુરુની બહુકીર્તિ, કીર્તિવિજય ઉવઝાયાજી શિષ્ય તાસ વિનયવિજય વર, વાચક સુગુણ સોહાયાજી. વિદ્યા વિનય વિવેક વિચક્ષણ, લક્ષણલક્ષિત દેહાજી સોભાગી ગીતારથ સારથ, સંગત સખર સનેહાજી. સંવત સત્તર અડત્રીસ વરસે, રહિ રાંદેર ચોમાસેજી સંઘતણા આગ્રહથી માંડ્યો, રાસ અધિક ઉલ્લાસેજી. સાર્ધસપ્તશત ગાથા વિરચી, પહોતા તે સુરલોકેજી
તેહના ગુણ ગાવે છે ગોરી, મલિમલિ થોકે થોકે જી.
આનો અર્થ યોગ્ય રીતે સ્વ. ભીમશી માણેકે છપાવેલ તે રાસમાં નીચે પ્રમાણે આપે છે. તે પૂર્વોક્ત બહુ કીર્તિના ધરનાર સૂરિ શ્રી હીરવિજય ગુરુની સાક્ષાત રૂપવતી બહુ કીર્તિ જ જાણે હોય નહિ એવા શ્રી કિર્તિવિજયજી ઉપાધ્યાય થયા. તેમનાં (વર કે.) પ્રધાન શિષ્ય (વાચક કે.) ઉપાધ્યાયપણાના રૂડા ગુણે કરી શોભાયમાન શ્રી વિનયવિજયજી થયા.
તે વિદ્યાએ કરી વિનયે કરી તથા વિવેકે કરી વિચક્ષણ થયા. જેનું (દેહ કે.) શરીર તે ઉત્તમ લક્ષણે કરી લક્ષિત હતું. વળી સૌભાગ્યવંત, ગીતાર્થના સમૂહને વિષે સાર્થકપણું છે જેમનું એવા, અને ગીતાર્થપણાને સાર્થકતા કરનારા, વળી જેની સંગત એટલે સોબત તે સખર એટલે સારી છે, રૂડી છે, વળી રૂડા નેહવાળા હતા.
- “તે શ્રી વિનયવિજયજી પ્રાધ્યાયે સંવત સત્તરશે અને આડત્રીસના વર્ષમાં શ્રી રાંદેર ગામને વિષે ચોમાસું રહીને શ્રી સંઘના આગ્રહ થકી આ રાસને અધિક ઉલ્લાસે કરવા માંડ્યો.
‘તેની (સાઈ કે.) પચાસ અને (સપ્તશત કે.) સાતશે એટલે સાતશે પચાસ ગાથા વિરચી કે.) રચીને શ્રી વિનયવિજયજી ઉપાધ્યાય દેવલોક પહોંચ્યા, જેના ગુણને (ગોરી કે.) સ્ત્રીઓ તે થોકે થોકે મળી ગાય છે.
આ ઉપરથી સ્પષ્ટ રીતે સમજાશે કે સંવત ૧૭૩૮માં ચોમાસું કે જે આષાઢથી કાર્તિકમાસ સુધીનું હોય છે તે દરમ્યાન રાંદેરમાં હતા. આના લખનાર કાશીમાં શ્રી વિનયવિજયજીના સહાધ્યાયી અને સમકાલીન શ્રીમદ્ યશોવિજયજી છે. (આની સાથે શ્રી યશોવિજયજીનું આપણા ચારિત્રનાયક વિષેનું થોડું પણ સુંદર વર્ણન પણ આવી ગયું.)
