________________
૩૪
પ્રસ્તાવના
પહેલી એમાં સંયમ કારણ છે, જ્યારે ત્રીજમાં–તીર્થક–નામકર્મમાં સભ્યત્વ કારણ છે.
. અભવ્યનું સ્વરૂપ આ વિચારતાં પૂ. ૬માં એમ કહેવાયું છે કે જ્ઞાન તે દરેક આત્મામાં સર્વત્તાપણાનું રહ્યું છે. એ હિસાબે તે અજોને પણ “કેવલજ્ઞાનાવરણીય કર્મ છે એમ મનાયું છે.
પૃ. ૬૧માં એ વાત છે કે અલબેને શાસન ચતું નથી, પણ શાસનમથી માન-સન્માન મળતું હોવાથી એનાથી છૂટ્યતું નથી.
ભવ્ય જીવને સાધુપણું–મહાવ્રતપણું આવે તે ઢીંગલીના શણગાર જેવું છે એમ પૃ. ૨૧મ કહી અહીં જ એનું કારણ પણ અપાયું છે.
નિક્ષેપચાર અને દસના નિક્ષેપને બળે એકને નિક્ષેપ કરાયાની વાત પૃ. ૨૬૧માં અપાઈ છે.
ભવની ગણત્રીભવની ગણત્રી સમ્યક્ત્વથી છે, નહિં કે ચારિત્રથી. (પૃ. ૨૪).
ગણધરવાદ અને અનુમાન–ગણુધરવાદ વખતે અનુમાન આપવાં પડયાં તેનું કારણ પૃ. ૧૯૦૦માં વિચારાયું છે.
સ્થાનકવાસી--પૃ.૧૩પમાં કહ્યું છે કે બુદ્ધિના વિષયમાં મતભેદ હેય છે. આ મતને એક પ્રસંગ તે સ્થાનકવાસીઓને મૂર્તિપૂજા સામે વિરોધ છે. આ વિષેને ઊહાપોહ ટુંદિયા” એવા નામપૂર્વક પૃ. ૧૭૬ માં કરાવે છે. વળી આ હૃદિયા યાને સ્થાનકવાસીઓને “તિલકવૃત્તી સાળિ વાળ” નો અર્થ છે ઈત્યાદિ પ્રશો પૃ. ૨૩માં પૂછાયા છે. | તેરાપંથી–તેરાપંથીની માન્યતા વિષે પૃ. ૧૭૭-૮માં વિચારાઇ છે. એમને “દયાના શત્રુ તરીકે અહીં નિર્દેશ છે. '
૧. પૃ. ૨માં “૩૯ બુદ્ધિશાળી નહોતા એમ જે છપાયું છે તે વ્યાખ્યાન ઉતારનારની ભ્રાંતિને આભારી હોય એમ લાગે છે.
