________________
પ્રસ્તાગ્નિ
ઉપરની કેદ્યાર્થકત ટીકાની સંસ્કૃત પ્રસ્તાવના (પત્ર ૪)માં આગમોદ્ધારકે કહ્યું છે. અહીં એમણે એ વાત પણ કહી છે કે કેટ્યાચાયે જિનભટની ટીકાનો ઉપયોગ કર્યો છે. વિરની દસમી સદીમાં આ કેટ્યાચાર્ય થયા છે અને તેઓ હરિભદ્રસૂરિના પૂર્વગામી હોય એ ઘણે સંભવ છે એમ પણ એમણે કહ્યું છે.
સમરાઈચચરિયની પ્રશસ્તિના ત્રીજા પદ્યમાં હરિભદ્રસૂરિએ પિતાને જિનદત્ત આચાર્યના અવયવ તરીકે ઓળખાવ્યા છે.
પણણણું ઉપર હરિભદ્રસૂરિએ જે પ્રદેશવ્યાખ્યા રચી છે તેમાં 1પુમ્બિકામાં એમણે પિતાને જિનભટના શિષ્ય તરીકે જણાવ્યા છે. અહીં “શિષ્યથી શું સમજવું?
લલિગ–કહાવલીમાં એવો ઉલ્લેખ છે કે હરિભસૂરિને લલિગ નામને પિતરાઈ હતો. એ ગરીબ હતો.એને પૈસાદાર બનાવવા માટે હરિભ બજારમાં આવેલ માલની ખરીદી કરવાનો સંકેત કર્યો, કેમકે હરિભદ્ર ચૂડામણિ જ્યોતિઃશસ્ત્રમાં કુશળ હતા. એટલે નિમિત્ત સ્થાપી ધનિક થવાને એને વેગ એમણે વિચારી જે હતે.
આગળ જતાં લલિગે એને મળેલાં રત્નોમાંથી એક ઉત્તમ રત્ન વડે રાત્રે પણ અજવાળું રહે તે પ્રબંધ ઉપાશ્રયમાં કર્યો. એને લઈને હરિભદ્રસૂરિ ભીંત, પાટી વગેરે ઉપર રાત્રે ગ્રન્થની રચના કરી શકતા.
ભવવિરહસૂરિ તરીકેની પ્રસિદ્ધિહરિભદ્રસૂરિના ભજન સમયે લલિગ હમેશાં શંખ વગાડત. એ સાંભળીને જે યાચકે આવતા એમને લલિગ ઈચ્છિત ભોજન અપાવતે. ભજન કર્યા બાદ એ વાચકે હરિભદ્રસૂરિને પ્રણામ કરતા. એ વખતે “ભવને વિરહ થાય તે ઉદ્યમ કરતા રહેજે” એમ હરિભદ્રસૂરિ એમને કહેતા. પછી પેલા
૧ “વાર્થનિનામew હિ સુરાપુજનહિતી સિ(f)ળે
