________________
॥ श्रीः॥ अथ बोधपाहुड।
(४)
दोहा। देव जिनेश्वर सर्वगुरु बंदू मनवच काय ।
जा प्रसाद भवि बोधले पालैं जीवनिकाय ॥१॥ ऐसें मंगलाचरण करि श्री कुन्दकुन्द आचार्यकृत गाथाबंध बोधपाहुडकी देशभाषामय वचनिका लिखिये है, तहां प्रथमही आचार्य ग्रंथ करनेकी मंगलपूर्वक प्रतिज्ञा करैहै;गाथा--बहुसत्थअत्थजाणे संजमसम्मत्तसुद्धतवयरणे ।
वंदित्ता आयरिए कसायमलवजिदे सुद्धे ॥१॥ सयलजणवोहणत्थं जिणमग्गे जिणवरेहिं जह भणियं ।
वुच्छामि समासेण छकायसुहंकरं सुणह ॥२॥ संस्कृत-बहुशास्त्रार्थज्ञापकान् संयमसम्यक्त्वशुद्धतपश्चरणान् ।
वन्दित्वा आचार्यान् कषायमलवर्जितान् शुद्धान् ॥१॥ सकलजनबोधनार्थ जिनमार्गे जिनवरैः यथा भणितम् ।
वक्ष्यामि समासेन षड्कायसुखंकरं श्रृणु ॥२॥ युग्मम् । अर्थ-आचार्य कहै हैं जो मैं आचार्यनिकू वंदिकरि अर छह कायके जीवनिकू सुखका करनेवाला जिनमार्गविषै जिनदेवनैं जैसैं कह्या तैसैं
१-मुद्रित सटीक संस्कृत प्रतिमें 'छक्कायहियंकरं ' ऐसा पाठ है।