________________
૬૦૨
બત્રીશીના સથવારે-કલ્યાણની પગથારે પણ ઘણા સજ્જનો કહેતા હોય છે. “અમારી માન્યતા સત્ય નથી” ને તેથી જ મધ્યસ્થ ગીતાર્થો સમક્ષ જવામાં તો આપણી હાર જ થાય એમ છે, એના કરતાં જજ પાસેથી યેનકેન પ્રકારેણ સ્વાભિમત નિર્ણય મેળવવાની શક્યતા ઘણી જ ઘણી છે, માટે એનો પ્રયાસ જ કેમ ન કરવો ? આવી કોઈ ગણતરી જો હોય તો ત્યાં “આત્માર્થીપણું નથી... મધ્યસ્થપણે તત્ત્વનિર્ણય કરવાની ઇચ્છા નથી... પણ સ્વાભિમત વાતનો કદાગ્રહ છે.. ને તેથી આ ધર્મવાદ નથી આવું બધું સિદ્ધ કેમ ન થાય ?
આ અંગેની વિશેષ વાત આગામી લેખમાં જોઈશું.
લેખાંક
આ ૪૩.
શ્રીસંઘમાં શાસ્ત્રવચનોના અર્થઘટનમાં મતભેદ સર્જાય તો સંવિગ્નગીતાર્થ મહાત્માઓ સમક્ષ એ વાત રાખી એનો વાસ્તવિક
| તત્ત્વનિર્ણય કરાવવો જોઈએ એ શ્રીજૈનશાસનની મર્યાદા છે, આ વાત ગયા લેખમાં આપણે વિચારી રહ્યા હતા. એટલે જ સચ્ચારિત્રચૂડામણિ, સુવિશાલસમુદાય સર્જક સિદ્ધાન્ત મહોદધિ સ્વ. પૂ. આ. શ્રી વિજય પ્રેમસૂરીશ્વરજી મહારાજે પણ પોતાના સમુદાયમાં આ રીતની વ્યવસ્થા કરી હતી. એ વખતે સમુદાયમાં અગ્રણી મહાત્માઓમાં જે સંવિગ્નગીતાર્થો હતા, તેઓની તેઓશ્રીમદે એક સમિતિ બનાવેલી. આ અંગે તેઓના અંતિમઆજ્ઞાપત્રમાં નીચે મુજબની વ્યવસ્થા જણાવેલી – શાસનના તથા સમુદાયના મહત્ત્વના પ્રસંગોમાં નીચે જણાવ્યા મુજબના
વિરોની બનાવેલી સમિતિની સપૂર્ણ સમ્મતિપૂર્વક નિર્ણય તથા અમલ કરાવવો. તેમજ શાસ્ત્રીય પ્રશ્નોમાં મુનિશ્રી જયઘોષ વિ.ની પણ સલાહ લેવી.
(૧) આચાર્ય જમ્બુસૂરિજી (૨) આ. યશોદેવસૂરિજી (૩) પં.
