________________
क्र.
२९ सुखदुःखे मनः कल्पिते । સુખ અને દુઃખ મનથી વિચારાયેલા છે.
१ सर्वं दुःखं सुखं वा वासनया । બધું દુ:ખ કે સુખ કલ્પનાથી થાય છે.
२
१
विषयः
३० परमात्मनि लीनो योगी गतं कालं न जानाति । પરમાત્મામાં લીન યોગી ગયેલા કાળને જાણતો નથી. सुखमग्नो गतं कालं न जानाति ।
સુખમાં ડૂબેલો જીવ ગયેલા કાળને જાણતો નથી.
१
२
३१ वनवाससुखरतस्य योगिनो विषयशर्मेच्छा विलीयते । વનવાસના સુખમાં રત યોગીની વિષયસુખોની ઈચ્છા નાશ પામે
छे.
४२
सुखे न मोदनीयं दुःखञ्च न द्वेष्टव्यम् । સુખમાં ખુશ ન થવું અને દુઃખનો દ્વેષ ન કરવો.
२
३२ वनवासे कथं सुखं भवति ?
વનવાસમાં શી રીતે સુખ હોય ?
१ योगी शान्तः सुखासीनो निर्द्वन्द्वो निष्परिग्रहश्च भवति । યોગી શાંત, સુખમાં લીન, દ્વન્દ્વો વિનાનો અને પરિગ્રહ વિનાનો होय छे.
१
विषयशर्मेच्छा मृगतृष्णासन्निभा ।
વિષયસુખોની ઈચ્છા હરણોની તરસ જેવી છે. आत्मानन्दमग्नो विषयसुखं नेच्छति ।
આત્માના આનંદમાં ડૂબેલો વિષયસુખને ઈચ્છતો નથી.
योगिसुखं सार्वभौमो नाऽनुभवति ।
યોગીના સુખને ચક્રવર્તી અનુભવતો નથી. ३ योगिसुखं चक्रवर्त्तिसुखमतिशेते ।
યોગીનું સુખ ચક્રવર્તીના સુખથી ચઢિયાતું છે.
३३ दृष्टान्तेन वनवाससुखसमर्थनम् । દૃષ્ટાંતથી વનવાસના સુખનું સમર્થન. विदिततत्त्वानां वनवासे रतिर्भवति । તત્ત્વને જાણનારાઓને વનવાસમાં આનંદ આવે છે.
वृत्त क्र. पृष्ठ क्र.
५/३१ ५३३-५३६
५३५
५३६
५/३२ ५३६-५३८
५३७
५/३३ ५३९-५४१
५३९
५४०
५/३४ ५४१-५४५
५४२
५४३
५४४
५/३५ ५४५-५४७
५४६
