________________
પૂ. પાલતાશ્રીજીની જીવન ઝરમર
૧૧ શેઠ જમનભાઈ ભગુભાઈના બંગલે પૂજ્ય આચાર્ય મહારાજ શ્રી વિજય મેરુપ્રભસૂરીશ્વરજી મ., પૂજ્ય આચાર્ય શ્રી દેવસૂરીશ્ર્વરજી મ. આદિ વિશાળ સંખ્યક સાધુ/ સાધ્વીજીની હાજરીમાં ૬૮ છોડનું ઉજમણું તથા ભવ્ય જિનેન્દ્રભકિત મહોત્સવપૂર્વક ઉજવવામાં આવ્યો. * ૫૦૦ આયંબિલની તપશ્ચર્યા કરી હતી. * એકવાર ૧૬ ઉપવાસ કર્યા. વર્ષમાં એકવાર અટ્ટમ અવશ્ય કરે જ
છે. * વર્ષો થયાં આસો અને ચૈત્રમાસની શાશ્વતી ઓળી ગમે તેવા
સંયોગોમાં પણ મૂકી નથી. * નવ વાર મૌનપૂર્વક ૨૦ દિવસમાં લાખ નવકારનો જાપ કર્યો. * વિ.સં. ૨૦૪૨ થી કડા વિગઈનો તથા ફૂટ-મેવો તથા મોટે ભાગે
મિષ્ટાન્નો ત્યાગ કરેલ છે. * સ્તવન/સઝાય મધુર કંઠે/હલકથી ગાય એમાં ય બંબસારે
વનમાં ભમતા' એ અનાથિમુનિની સક્ઝાય ગાય ત્યારે તો પોતે તલ્લીન બની જાય અને સાંભળનારા ય ઠરી જાય. ‘ટાઢક રહે તુજ સંગમાંરે, આકુલતા મીટી જાય” વગેરે તેમની મનગમતી સ્તવન
પંકિતઓ છે. તીર્થયાત્રા તથા પ્રભુદર્શનની લગની
તીર્થયાત્રાનું નામ પડે કે તેઓ માંદા હોય તોયે સાજા થઈ જાય. દીક્ષા પહેલાં પાંચ વર્ષના ભાઈ પ્રવીણને પાડાપોળમાં રહેતા જાસુદબેનને ભળાવી સમેતશિખરજીની યાત્રા કરી આવેલા તથા આબૂ - રાણકપુર - ગિરનાર – પાલીતાણા - કેસરીયાજી વિ. તીર્થોની યાત્રા પણ કરેલી. પાનસર-શેરીસા-ભોયણી વગેરે નજીકના તીર્થોની યાત્રા તો પ્રસંગે પ્રસંગે કરતા જ રહેતા.
