________________
૧ર.
૫. પાલતાશ્રીજીની જીવન ઝરમર
દીક્ષા પછી કચ્છની યાત્રા, ગિરનાર તીર્થની ત્રણવાર યાત્રા, કાવી, ગાંધાર, જગડીયા, ઉપરિયાળા, શંખેશ્વર વિ. તીર્થોની યાત્રા કરી તથા શત્રુંજય ગિરિરાજની ચારવાર નવ્વાણું યાત્રા કરી.
ભગવાનની ભકિત કરવાનો ખૂબ ઊંચો ભાવ, વિહારમાં પણ એમ ખબર પડે કે બેત્રણ માઈલ ઉપર અમુક ગામમાં દેરાસર છે અને પ્રાચીન ભગવાન છે. તો ત્યાં ગયેજ છુટકો કરે. કો'ક વાર પાછળથી ખબર પડે કે અમુક ગામમાં દેરાસર હતું ને ત્યાં જવાનું રહી ગયું તો જીવ બળી જાય. સાબરમતીમાં હોય ત્યારે રોજ બધા જ દેરાસરોના દર્શન કરવા જાય. એકાસણું હોય એટલે ખાવાપીવાની તો ચિંતા જ ના હોય, દેરાસર/ઉપાશ્રયવંદન/વ્યાખ્યાન શ્રવણ વગેરેમાં ખોવાઈ જાય. તપસ્વીને જોઈને બહુરાજી થાય, તેની હૃદયથી અનુમોદના કરે, તેઓને શાતા પૂછે અને તેમની કાંઈ પણ ભક્તિ હોય તો ખૂબ જ ભાવથી કરે. નિરાળું વ્યકિતત્વ
નેહ નિતરતાં નમણાં નેત્રો, વાત્સલ્યના અખૂટ ઝરા સમું હૈયું અને તપ/સંયમના અપાર્થિવ તેજથી ઝળહળતી તેમજ સદાય સુપ્રસન્ન મુખમુદ્રા.
આમ સૌ કરતાં નિરાળું તેમનું વ્યક્તિત્વ, જોતાંની સાથે જોનારાના હૈયામાં અહોભાવ જાગ્યા વિના રહે નહિ અને આપોઆપ બે હાથ જોડાઈ જાય અને મસ્તક પણ ઝૂકી જ પડે. વિકસિત કમળના જેવી નિરંતર સ્મિત વેરતી તેમની મુખાકૃતિ તેમના હૈયામાં અવિરત વહેતા શાન્તરસના ઝરણાંની પ્રતીતિ કરાવ્યા વિના રહેતી નથી. તેઓ જ્યાં બેઠા હોય ત્યાં ચોમેર એવું શાન્ત/મધુર અને પ્રસન્ન આભામંડળવાતાવરણ છવાઈ જાય છે કે ત્યાં આવનાર અવશ્ય તેનો અચૂક અનુભવ કર્યા સિવાય રહે નહિં.
