________________
પુ: પદ્મલતાશ્રીજીની જીવન ઝરમર
તેમણે પોતાના આઠ-નવ વર્ષના પુત્ર ભાઈ પ્રવીણ ઉપરના મોહને એકદમ ઉતારી દીધો હતો.
સંયમ માટેની તીવ્ર તાલાવેલી સમયે સમયે તેઓ પોતાના પતિની આગળ રજૂ કરે અને સંસારમાં રહેવા અંગેનો તીવ્ર અણગમો પણ વ્યકત કરે. તે સાંભળી તેઓ હા, બરાબર છે, તમને અમારે દીક્ષા આપવી જ છે પણ હજી થોડીક વાર છે એમ કહીને વાયદા ઉપર વાયદા બતાવ્યા કરે. રોજે રોજ અપાતા એ વાયદાથી એકવાર તો તેઓ એકદમ અકળાઈ ગયા અને એ અકળામણ આવેશપૂર્વક ઘરમાં રજૂ પણ કરી, એનું સારું પરિણામ એ આવ્યું કે હીરાભાઈનું મન વિલંબ ન કરતાં તાત્કાલિક એમને દીક્ષા અપાવવા માટે ઉત્સાહિત થઈ ગયું.
એમનામાં રહેલા સંયમના દૃઢ રાગના કારણે જ તેઓના પ્રત્યેના મોહને ઉતારી, એમના વગર પડનારી અગવડતાને પણ લક્ષમાં લીધા સિવાય તરત જ પાંજરાપોળ આવી પૂ. પંન્યાસ શ્રી મેરુવિજયજીમ. (સ્વ. આચાર્યશ્રી)ને વાત કરી પૂજ્ય આચાર્ય ભગવંત શ્રી વિજયોદયસૂરીશ્વરજી મ. પાસે દીક્ષાનું શુભ મુહૂર્ત જોવરાવ્યું. દિવસ આવ્યો વિ.સં. ૨૦૧૨ના જેઠ સુદિ ૩. દિવસ તો વચમાં માત્ર ચાર જ આડા હતાં. પણ એમને તો કયાં કશાનો મોહ હતો ? ન હોતી છપાવવી કંકોત્રી કે નહોતાં જમવા વાયણાં કે ન હોતાં ક૨વા ઘેર ઘેર પગલાં, લગની એક જ લાગી હતી સંયમ સ્વીકારવાની, દિવસો ભલે ટૂંકા હતા પણ ભાવ અદકેરો હતો ને ? અને એ ભાવે જ ખરેખર ચમત્કાર સજર્યો.
પાંજરાપોળમાં પૂ.આ.મ. શ્રી વિજયોદયસૂરીશ્વરજી મ., પૂ.આ. મ. શ્રી વિજય નન્દનસૂરીશ્ર્વરજી મ. આદિના વરદ હસ્તે ધામધૂમથી વરસીદાનના વરઘોડાપૂર્વક અપૂર્વ આનંદોલ્લાસથી સંયમનો સ્વીકાર કર્યો.
