________________
( १४८ )
भाव ने विषयो, लक्ष्मी, स्वजनो, शरीर आदिनो मोहभाव दूर करे - अल्प करे तो ज श्रात्मा चादर पामे- अमूल्य पदार्थनी पंक्तिमा आवे. परमार्थ ए के आत्मा असलथी सर्व पदार्थनो साक्षात् प्रकटकर्ता, सर्वनो दृष्टा, अनंत अनिरूपम सुखनो भोक्ता, अनंत उपमातीत बल धारणकर्ता, केवल सत्-चित्-आनंद
त्रिपुटीनो मालिक, दुःख, क्लेश, विषयविकार रहित एक अलौकिक ज्योतिरूप पदार्थ छे. रागी, क्रोधी, मोही आदि भावो आत्माना नथी परंतु अनादिथी या सर्व विकारो- मलो आत्मापर घेरो नांखीने पड्या छे, जेथी - " जेम सिंहनुं बच्चुं माता मरी जत्रा पछी शियालना समूहमां उछरी मोटुं थवा पछी पण शियालना समागमथी पोते सिंह- शृगालशत्रु छतां स्वात्माने शियालपणे ज मानवा लाग्युं " तेम या आत्मा पण ते ते मलोना संसर्ग एकाकार संबंधथी पोताने तथाप्रकारे रागी, द्वेषी, मोही, विषयीपणे माने छे. अतएव - श्रा विकारो श्रात्माने मलीन-अपवित्र भ्रान्तकर्ता होवाथी शास्त्रकर्त्ता महर्षियो तेश्रोने मलतया व्यवहरे छे. या मलोनुं विस्तृत स्वरूप शास्त्रोमा अनेक स्थळे वर्णव्युं छे. अहीं तो मात्र श्लोकनो भाव देखाडवा पूरतो ज अमारो प्रयास छे. एटले कषायोना विस्तृत विचारमां उतरनुं ते ग्रंथनुं कलेवर वधारवा जेवुं होवाथी अनथी उतर्या अथवा ज्यां जेटला विवरणनी जरुर छे त्यां तेटलो faare अवसरे आपवा असे प्रयत्न साचवीशुंसाचव्यो छे.
विचार
