________________
( १४७ )
अशुद्ध - अपवित्र करे ते मल. पवित्र वखने मट्टी, काजल आदि मलिन करे छे, मणि ने कांचनने माटी अशुद्ध करे छे माटे ते तेना मलो कहेवाय छे. एवं शुद्धभावस्थ आत्मा तथा मनने रागादिको मलीन - अपवित्र बनावे छे. अतः ते तेना मलो कहा. " रंजनं रागः, द्वेषणं - कोपनं द्वेषः कोप:, मोहनं मोहः " जेनाथी आत्मा - चित्त रंगाय - खुशी थायप्रेमी बने ते, जेनाथी आत्मा - चित्त द्वेषी - क्रोधी बने - तपी जायअग्निस्वरूप धारण करे ते अने जेनाथी आत्मा - चित्त व्याकुळता पामे- लिपटाय जाय-मुग्ध बनी आसक्तिपूर्वक मूर्च्छा धारण करे ते अनुक्रमे राग, द्वेष तथा मोह आदि मलो विकारकारको जाणवा.
“ मलनो प्रभाव
जेम माटी आदि मलना संयोगथी मणि, कांचननुं असल स्वरूप व्हार आवतुं नथी थने तेम थवाथी मणि ने कांचन माटी जेटला ज आदरणीय अने निर्मूल्य बराबर गणाय छे तथाप्रकारे अहीं चात्मा या चित्त ज्यां सुधा मलोनी संगतीमा रही रागी, द्वेषी, मोहीपणुं धारण करे त्यांसुधी आत्मा पोताना असल स्वरूपथी दूरतर ज रहे छे
आत्मा आदरभावने कदापि पामतो नथी. ए तो ज्यारे माटी आदिना संगयी निर्मुक्त थाय त्यारे ज मणि अने कांचन अ मूल्य पदार्थनी गणतरीमां आवे छे तथाप्रकारे क्षणे क्षणे प्रकटतो इष्ट-वल्लभ पदार्थोनो रागभाव, अनिष्ट पदार्थनो द्वेष
19