________________
તેથી જેમ જેમ પોતાના ગુણારૂપ લક્ષ્મીને પ્રગટાવવાના ભાવ વધતા જાય છે, તેમ તેમ સ ંતાષગુણ પણ વધતા જાય છે. આ સતાષ જેમ જેમ વધે છે, તેમ તેમ બાહ્ય ધનધાન્યાદિ કંઈ પણ ન હેાય તે પણ તેને ઇન્દ્રથી પણ અધિક સુખને અવર્ણનીય અનુભવ થાય છે. માટે સુખના અથી એ બાહ્ય સુખ-સ ́પત્તિ આદિની લાલસા મૂકીને સાંસારિક પટ્ટાશમાં સતાષવૃત્તિ ધારણ કરીને પોતાના આત્મગુણામાં મમતારૂપ સમતા પ્રગટાવવી જોઈ એ. સમતા એ જ પોતાનુ શુદ્ધ સ્વરૂપ છે, તેને પ્રગટાવ્યા પછી આ વિશ્વની કાઈ વસ્તુની ઇચ્છા રહેતી નથી.
બીજી રીતે સ્વજાતીય સબંધથી સર્વ જીવા આપણા સમાન ધમી` છે, તે સ` જીવે પ્રત્યે સ્વત્વ એટલે આત્મીયભાવ ધારણ કરવાથી તે સની સ ંપત્તિ પોતાની ખની જાય છે, તેથી કેાઈની પાસેથી કંઈ પણ લેવાની ઇચ્છા થતી નથી, ઊલટું આપવાની ઇચ્છા થાય છે.
ઘરનેા વડીલ ઘરના સવ માણસાને પોતાના માને છે, તા તેમની પાસેથી લેવાને બદલે આપવામાં તેને આનદ થાય છે, તેમ સર્વ જીવા પ્રત્યે આત્મીયતાને ભાવ પ્રગટે છે, ત્યારે જીવને કઈ પ્રકારે ન્યૂનતા જણાતી -નથી. ઊલટમાં બીજાનાં સુખ-સ'પત્તિ જોઈ ને પોતાને આનંદ થાય છે. માટે બાહ્ય ધન-ધાન્યાદિમાં મમતાને નહિ કરતાં સજાતીય એવા સવ જીવા પ્રત્યે આત્મીયતાના ભાવ પ્રગટ કરવા જોઈ એ.
