________________
આઠમા ગુણનું વર્ણન.
(૩૩)
નમાં યત્ન કરે છે. પરંતુ કપટી ક્ષેપકની જેમ અન્ય જનને રંજન કરવા માટે બાહ્ય દેખાવથી જ કરે તેમ નહીં. કહ્યું છે કે
જે કોઈ નિર્ગામ મધ્ય (વન–અટવી) વાસી દુષ્ટ આશય છતે કપક્ષપકની પેરે માયા મૃષાવાદ વડે મુગ્ધજનોને ખાડામાં પાડી વનવાસ આદરે છે તે પસ્તાવો પામે છે.” તેથી કરીને આ જે અશઠ હોય તે ઉપર કહેલા ધર્મને ઉચિત એટલે ગ્ય પાત્ર છે. સર્વ લોક સ્વાર્થમાં પ્રવતેલો હોવાથી તેવા પ્રકારને પુરૂષ અતિ દુર્લભ છે. કહ્યું છે કે–“ઘણા લોકેને ચમત્કાર પમાડે એવા માણસે દુનિયામાં ઘણા છે. પરંતુ જેઓ પોતાના ચિત્તને રંજન કરે તેવા તો પૃથ્વી પર પાંચ –છ જ છે.” ૧૪.
– મહD-– હવે આઠમાં ગુણ વિષે કહે છે.
उवयरइ सुदरिकन्नो, परोसिमुज्झिय सब जवावारो । तो होइ गब्भवको-गुवत्तणीओ य सव्वस्स ॥ १५ ॥
મૂલાર્થ–સારા દાક્ષિણ્ય ગુણવાળો પુરૂષ પોતાના કાર્યનો વ્યાપાર છોડીને બીજાને ઉપકાર કરે છે. તેથી તેનું વચન કોઈ ગ્રહણ કરે છે, અને તેને જ સર્વ જને અનુસરે છે.
ટીકાથ–સારા દાક્ષિણ્યવાળો પુરૂષ એટલે કે જે આ લોક અને પરલેક બન્નેના ઉપકારવાનું કાર્ય હોય તેમાં જ દાક્ષિણ્ય ગુણવાળે હોય, પરંતુ પાપના કાર્યમાં તેવો ન હોય, એમ જણાવવા માટે સુ શબ્દ કરીને દાક્ષિણ્યનું વિશેષણ કર્યું છે. આ ગુણવાળે પુરૂષ બીજાની માગણીથી તેમના ઉપકારને માટે પ્રવર્તે છે. કેવી રીતે ? તે કહે છે. -પોતાના કાર્યની પ્રવૃત્તિનો ત્યાગ કરીને તેથી કરીને તે સર્વ ધાર્મિક જનોને ગ્રાહ્યવાકય એટલે ગ્રહણ કરવા લાયક જેનું વચન છે તેવો અને
