Page Text
________________
( ૧૪ )
ધમ રત્ન પ્રકરણ.
કહેવું પણ નહિ, કારણ કે એને એવાજ વિધિ છે. ” એ સાંભળી
C
'
>
6
:
ગુરૂની આજ્ઞા અલય્ છે. ’ એમ જાણી તે મકરા લઇ એક શૂન્ય (નિર્જન ) શેરીમાં ગયા. · અહીં કાઇ જુએ છે કે નહીં ?' એમ નિપુણતાથી તે જોવા લાગ્યા, તે ઉપર આકાશમાં તારામડળ જોયુ. તેથી ‘ અરે ! અહીં તા મને દેખે છે. ' એમ જાણી સભ્રાંત થઇ કાઈ યક્ષના દેરામાં પેઠે. · અહી પણ યક્ષ દેખે છે. .’ એમ ધારી કાઇ શૂન્ય ઘરમાં ગયા ત્યાં પણ ‘“ પાંચ લોકપાળ અને દિવ્યજ્ઞાનીએ જુએ છે. એએ કાઇ પણ ઠેકાણે જોતા ન હેાય એવું તેા કાઇપણ સ્થાન નથી. તેથી ખરેખર આ હણવા યેાગ્ય નથી, એવા જ ગુરૂના આદેશ છે. કારણ કે ગુરૂ મહા દયાળુ છે. આવુ કાર્ય કરેજ નહીં. ” આ પ્રમાણે વિચારી મનમાં નિશ્ચય કરી તે હર્ષિત મુખે ગુરૂની પાસે ગયા, અને તેણે તેને પોતાની વાર્તા નિવેદન કરી, તે સાંભળી ઉપાધ્યાયે વિચાર્યું કે આ તા સુક્ષ્મ બુદ્ધિવાળા જ છે, તેથી તે દુર્ગતિમાં જશે નહીં. તે શુ` મારા જ પુત્ર દુર્ગતિમાં જશે ? અથવા તેની પણ પરીક્ષા કરૂં. ’ એમ નિશ્ચય કરી તેજ વિધિ પ્રમાણે પતકને માકન્યેા. તે શૂન્ય શેરીમાં ગયા. · અહીં કાઇ જોતુ નથી ’ એમ જાણી તે બકરાને હણીને તે ઘેર આવ્યા. માતા પાસે હાથ પગ ધોવા પાણી માગ્યું, ત્યારે ઉપાધ્યાયે કહ્યું · અરે! શું છે ? ' તેણે જવાબ આપ્યા—“ તેમાંથી ઘણા રૂધિરના પ્રવાહ નીકળ્યો, તેથી મારૂ શરીર ખરડાયું છે. ” ઉપાધ્યાયે પૂછ્યુ’– કયાં તે એને હણ્યા ? અને કાઇએ તને કેમ ન દીઠા ? ' તેણે કહ્યું-“ શેરી શૂન્ય હતી, અંધકાર પણ ઘણા હતા, અને લેાકના સંચાર પણ નહોતા; તેથી મને કેાઇએ દીઠા નથી. ’’ તે સાંભળી ઉપાધ્યાયે કહ્યું–“ ઉપર આકાશમાં રહેલા નક્ષત્રાએ, પાંચ લેાકપાળાએ, દ્વિવ્ય જ્ઞાનીઓએ અને તારી પાંચ દિયાએ શુ' તને જોયા નથી ? ” તે એલ્યેા અમે તે કાં એટલુ બધુ નથી જાણતા. તે મને શા માટે ફોગટ મેાકા ? '' તે સાંભળી ઉપાધ્યાયે વિચાયું કે—‹ અહા ! આ નિ ય છે. પાપકર્મ કરતાં શંકા પામતા નથી. તેથી
'
'
| SR No. | 022128 |
| Book Title | Dharmratna Prakaran |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha |
| Publication Year | |
| Total Pages | 280 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 18 MB |