________________
ધર્મરત્ન પ્રકરણ.
આ કારણથીજ ગુરૂની આજ્ઞા પ્રમાણે કરનારની વિશેષ સ્તુતિ કરતા કહે છે.
( ૨૨૮ )
ता धनो गुरुप्राणं, न सुबह नाणाइगुणगणनिहा (या ) णं सुपसममणो सययं कयन्नुयं मयसि भाविंतो ॥ १२६ ॥
"
મૂલા—તેથી કરીને સુપ્રસન્નમનવાળા અને નિરંતર મનમાં કૃતજ્ઞપણાની ભાવના ભાવતા જે ભાવસાધુ જ્ઞાનાદિક ગુણના કારણરૂપ ગુરૂઆજ્ઞાને મૂકતા નથી તેજ ધન્ય છે.
ટીકા જેથી કરીને ગુરૂની આજ્ઞા મેાટા ગુણને માટે થાય છે, તેથી કરીને તે જ ધન્ય છે કે જે જ્ઞાનાદિક ગુણુસમૂહના કારણરૂપ ગુરૂઆજ્ઞાના ત્યાગ કરતા નથી. કહ્યું છે કે--“ જેએ જાવજીવ ગુરૂકુળવા સને છેડતા નથી તેએ જ ધન્ય છે, તેઓ જ જ્ઞાનના ભાગી થાય છે તથા તેજ દર્શન અને ચારિત્રમાં અત્યંત સ્થિર થાય છે. ” તથા
સુઠ્ઠું એટલે અત્યંત પ્રસન્ન મનવાળા એટલે નિર્મળ અંત:કરણવાળા અર્થાત્ કઠાર શબ્દથી કહ્યા છતાં મનમાં કેપ ન કરે, અંત:કરણને કલુષિત ન કરે, પરંતુ–“મારા ગુરૂ મને જે કેામળ અથવા કઠોર વચનથી શિક્ષા આપે છે તે મારાજ લાભને માટે છે એમ વિચારીને પ્રયત્ન પૂર્વક તેમની શિક્ષાને સ્વીકારે છે.” કેવી રીતે ? સતત-નિરંતર કૃતજ્ઞતાને એટલે કરેલા ઉપકારને નહી ભુલવારૂપ કૃતજ્ઞપણાને હૃદયમાં ભાવતા છતા સ્વીકારે છે. તે આ પ્રમાણે “ટાળની જેમ રખડતા મને વિજ્ઞાનના મંદિરરૂપ ગુરૂરૂપી સૂત્રધારે દેવની જેમ વાંઢવા ચાગ્ય કર્યો છે.’” આવાં પ્રકારનેાજ સાધુ ધર્મરૂપી ધનને ચાગ્ય હાવાથી ધન્ય છે. ૧૨૯
-X©
૧ પત્થર.
