________________
( ૧૮ ) " अविराहगाउ एए, इंदा सामाण लोगपाला उ।। तायत्तीस य अहमिंद, जाव देवा हवंतेवं ॥ ५५॥
અર્થ–એ પચે ચારિત્રી અવિરાધક–શુદ્ધચારિત્રી હેય તે દેવલેકમાં ઉપજતાં ઇંદ્ર થાય, સામાનિક દેવ થાય, લેપાળ થાય, ત્રાયશ્ચિશ દેવ થાય, યાવત્ રૈવેયક ને અનુત્તર વિમાન સુધી ઉપજતા અહમિંદ્ર પણ થાય. સૂમસં૫રાય ને યથાખ્યાત સંયત તે અહમિં% જ થાય. (૧૫) पलिया दुण्णि जहण्णा, देवठिई तिह पढमयाणं तु । उक्कोसा सव्वेसि, जा जम्मि उ होइ सुरलोए ॥ ५६ ॥
અર્થ–પ્રથમના ત્રણ સંયત જઘન્યથી બે પાપમના - આઉખે સંધર્મ દેવલોકમાં ઉપજે અને ઉત્કૃષ્ટ જ્યાં જેટલી ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ હોય ત્યાં તેટલે આઉખે ઉપજે એટલે પ્રથમના બે સંયત ૩૩ સાગરોપમને આઉખે ઉપજે અને પરિહારવિશુદ્ધસંવત ૧૮ સાગરેપમને આઉખે આઠમા દેવલોકમાં ઉપજે. (૫૬)
હવે ચાદમું સંજમસ્થાન દ્વારા કહે છે – पत्तेयमसंखिजा, संजमठाणा हवंति तिण्हं पि । सुहमस्स असंखेजा, अंतोमोहुत्तिया ठाणा ॥ ५७॥
અર્થ–પ્રથમના ત્રણ સંતના દરેકના અસંખ્યાતા. સંયમસ્થાન જઘન્ય, મધ્યમ ને ઉત્કૃષ્ટની ગણનાએ છે. તે અસં.
ખ્યાત લોકાકાશના પ્રદેશ પ્રમાણ અસંખ્યાત જાણવા. ચોથા સૂક્ષ્મસંપરાયસંયતના પણ અસંખ્યાત સંયમસ્થાન છે, પરંતુ તે અંતર્મુહૂર્તકાળની અંદર તેના સમય પ્રમાણ સમજવા. (૫૭)
