________________
( ૧૩ ) सामाइयाइ चउण्हं, नाणा चत्तारि हुंति भयणाए । अहखायसंजयस्स य, पंचवि नाणाइ भयणाए ॥ ३९ ॥
અર્થ–સામાયિકાદિ ચાર સંયતને ચાર જ્ઞાન ભજનાએ હોય એટલે કેઈને મતિ, કૃત બે હેય, કેઈને મતિ, શ્રત ને અવધિ એ ત્રણ હેય, કેઈને મતિ, શ્રુત ને મન:પર્યવ એ ત્રણ હાય અને કેઈને મતિ, શ્રુત, અવધિ ને મન:પર્યવ એ ચારે જ્ઞાન હેાય. યથાખ્યાતસંયતને પાંચે જ્ઞાન ભજનાએ હોય તેમાં ચાર જ્ઞાન સંબંધી ઉપર પ્રમાણે સમજવું અને પાંચમું કેવળજ્ઞાન કેઈકને જે ૧૩ મે ૧૪ મે ગુણઠાણે વર્તતા હોય તેને હાય.(૩૯).
હવે શ્રુતજ્ઞાન સંબંધી વિશેષ સ્વરૂપ કહે છે:सामाइय छेयाणं, जहण्ण अप्पवयणमायाओ। उक्कोस चउदपुवा, तह सुहुमंसंपरायस्स ॥४०॥
અર્થ–સામાયિક અને છેદો પસ્યાયનીય સંયતને જઘન્યથી આઠ પ્રવચનમાતારૂપ શ્રત હોય અને ઉત્કૃષ્ટ ચાદપૂર્વરૂપ શ્રત હેય સૂક્ષ્મસંપરાયસંયતને પણ તે જ પ્રમાણે હાય. (૪૦). परिहारस्स जहण्णं, होइ सुयं जाव नवमपुवस्स । आयारतइयवत्थु, उक्कोसं ऊणदसपुवा ॥ ४१ ॥
અર્થ-પરિહારવિશુદ્ધસંતને જઘન્ય નવમા પૂર્વની ત્રીજી આચાર વસ્તુ સુધીનું શ્રુતજ્ઞાન હોય અને ઉત્કૃષ્ટ કાંઈક ઊણા દશપૂર્વપ્રમાણ શ્રત હેય.(આને કોઈક સાડાનવ પૂર્વ કહે છે) (૪૧).
ચરસ , હો સુદં વાળવવામાયા ! उक्कोस चउदपुवा, सुयवइरित्ते व से होज्जा ॥ ४२ ॥
