________________
(૧૬) અર્થ-હવે દેવનું સ્વરૂપ કહે છે–ભવનપતિ, વાણવ્યંતર, જ્યોતિષી અને વૈમાનિક એમ ચાર પ્રકારના દેવ હોય છે. તેને અનુક્રમે દસ, સોળ, પાંચ અને બે ભેદ છે. (૧૮૮).
अपजत्ता पज्जत्ता; दुविहा देवा हवंति अपजत्ता । उप्पत्तिकालि अ पजत्ति-नामकम्मोदया नेआ॥१८९॥
અર્થ–તથા તે દે અપર્યાપ્તા અને પર્યાપ્તા એમ બે પ્રકારના હોય છે. તેમાં અપર્યાપ્તા ઉત્પત્તિકાળે હોય છે, પણ તેને પર્યાપ્ત નામકર્મના ઉદયવાળા જાણવા. (૧૮૯).
नारयदेवा तिरिमणुअ-गब्भजा जे असंखवासाऊ । एए उ अपज्जत्ता, उववाए चेव बोधवा ॥ १९० ॥
અર્થ-નારકી, દેવ અને અસંખ્યાતા વર્ષનું આયુષ્યવાળા ગર્ભજ તિર્યંચ ને મનુષ્ય આ સર્વને ઉત્પત્તિ સમયે જ અપર્યાપ્તા જાણવા. (૧૯૦).
वेउबिअतेअकम्माणं च काया हवंति तिनेव । भवधारणिज उत्तर-विउवि ओगाहणा दुविहा ॥१९॥
અર્થ–ક્રિય, તેજસ અને કાર્યણ એ ત્રણ જ શરીર હોય છે, તેની અવગાહના ભવધારણીય અને ઉત્તરક્રિય એમ બે પ્રકારની હોય છે. (૧૯૧).
अंगुल असंखभागो, पढमा उक्कोसओ अ सत्तकरा । अंगुलसंखिजंसो, जोअणसयसहसमिअरा य ॥१९२॥ અર્થમાં પહેલી એટલે ભવધારણીય શરીરની જઘન્ય
૧૧
