________________
૨૧
पूर्वोक्तचारुविधिनाष्टविधां च नित्यं
यद्यद्वरं तदिह भाववशेन योज्यम् ॥३६॥ આ પ્રમાણે પૂર્વે કહેલ સુંદર વિધિથી ભવ્યજનો સુપર્વના દિવસે અથવા તીર્થયાત્રામાં ૨૧ પ્રકારે પૂજા રચે. તથા અષ્ટપ્રકારી પૂજા રોજ કરે તથા ભાવના વશથી જે જે શ્રેષ્ઠ લાગે તે તે કરીને (પ્રભુ ભક્તિમાં) જોડે....૩૬ .
ग्रामचैत्यं ततोयायाद्विशाद्धर्मलिप्सया ।
त्यजन्नशुचिमध्वानं धौतवस्त्रेण शोभितः ॥३७॥ ત્યારપછી વિશેષ ધર્મનો લાભ મેળવવાની ઇચ્છાથી સ્વચ્છ (પવિત્ર) વસ્ત્રથી શોભિત થયેલો શ્રાવક અશુચિમાર્ગનો છોડતો ગામના ચૈત્યને વિષે જાય. ૩૭.
यास्यामीति हदि ध्यायंश्चतुर्थफलमश्नुते ।
उत्थितो लभते षष्ठं त्वष्टमं पथि च व्रजन् ॥३८॥ હું જિનમંદિરે જઈશ એમ હૃદયમાં ચિંતવતો શ્રાવક એક ઉપવાસનું ફળ પામે છે. ઊભો થતાં બે ઉપવાસ અને માર્ગે ચાલતાં તે અક્રમનું ફળ મેળવે છે. ૩૮.
दृष्टे चैत्येऽथ दशमं द्वारे द्वादशमं लभेत् । - मध्ये पक्षोपवासस्य मासस्य स्याजिनार्चने ॥३९॥ હવે ચૈત્ય જોયે છતે ચાર ઉપવાસનું ફળ મેળવે અને દ્વારમાં (પ્રવેશતા) પાંચ ઉપવાસનું મધ્યમાં આવતાં પંદર ઉપવાસનું અને જિનપૂજા કરતાં માસક્ષમણનું ફળ થાય. ૩૯.
तिस्रो नैषेधिकीः कृत्वा चैत्यांतः प्रविशेत्सुधीः ।
चैत्यचिंतां विधायाय पूजयेच्छ्रीजिनं मुदा ॥४०॥ સુશ્રાવક ત્રણ નિસહિ કરીને મંદિરમાં પ્રવેશે અને પછી ચૈત્યની ચિંતા (વ્યવસ્થા) કરીને હર્ષપૂર્વક શ્રીજિનને પૂજે. ૪૦.
