________________
૨૦
એક પુષ્પના ૨ પ્રકાર (ભાગ) ન કરવાં, તથા કળીને પણ છેદવી નહીં, પત્રને કે પુષ્પને ભેદવાથી હત્યા સમ પાપ લાગે. ૩૧.
हस्तात्प्रस्खलितं पुष्पं लग्नं पादेऽथवा भुवि ।।
शीर्षोपरिगतं यच्च तत्पूजार्ह न कर्हिचित् ॥३२॥ હાથથી પડી ગયેલ, પગને સ્પર્શલ અથવા જમીન ઉપર પડેલ તથા મસ્તકે રહેલ જે ફૂલ હોય તે ક્યારેય પૂજાને યોગ્ય થતું નથી. ૩૨.
स्पृष्टं नीचजनैर्दष्ट कीटैः कुवसनै तम् ।।
निर्गंधमुग्रगंधं च तत्त्याज्यं कुसुमं समं ॥३३॥ હલકા પુરુષો વડે સ્પર્શાવેલ, જંતુઓથી કરડાયેલ ગંદા વસ્ત્રોમાં ધારણ કરાયેલ, સુગંધરહિત અથવા જેમાં ઉગ્ર ગંધ હોય તે પુષ્પને (પ્રભુ પૂજામાં) ત્યાગ કરવા યોગ્ય છે. ૩૩.
वामांगे धूपदाहः स्यात् बीजपुरं तु सन्मुखम् ।
हस्ते दद्याज्जिनेन्द्रस्य नागवल्लीदलं फलम् ॥३४॥ પ્રભુની ડાબી બાજુએ ધૂપ ઉવેખવો, બીજોરું (પાણીનો કુંભ) સામે રખાય. નાગરવેલનું પાન કે ફળ પ્રભુના હાથમાં રખાય. ૩૪.
स्नात्रैश्चंदनदीपधूपकुसुमैनैवेद्यनीरध्वजै
सैरक्षतपूगपत्रसहितैः सत्कोशवृद्ध्या फलैः । वादित्रध्वनिगीतनृत्यनुतिभिश्छत्रैवरैश्चामरै
भूषाभिश्च किलैकविंशतिविधा पूजा भवेदर्हतः ॥३५॥ સ્નાત્ર, ચંદન, દીપક, ધૂપ, પુષ્પ, નૈવેદ્ય, જળ, ધ્વજ, વાસક્ષેપ, અક્ષત, સોપારી, પત્ર, નાગર વેલના પાન, દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિ (રોકડા પૈસા) ફળ, વાજિંત્રનાદ, ગીત, નૃત્ય, સ્તુતિ, શ્રેષ્ઠ છત્રો ચામર અને આભૂષણો વડે આમ એકવીશ પ્રકારે પણ અરિહંત પ્રભુની પૂજા થાય. ૩પ.
इत्येकविंशतिविधां रचयंति पूजां भव्याः सुपर्वदिवसेऽपि च तीर्थयोगे ।
