________________
[ પ્રૢ ] આવી રીતે અતિભયાનક ભવરૂપી અરણ્યમાં તિર્યં ચ ભવાને વિષે અસહ્ય લાખા દુ:ખેા ભાગવી કલેશ પામતા આ જીવ અને તીવાર વસ્યા. શિયાળામાં જંગલને વિષે અસહ્ય ઠંડીથી અનંતીવાર મૃત્યુને શરણ થયા ! ઉનાળાના આકરા તાપથી તમ થઈ ભૂખ્યા તરસ્યા મરી ગયા ! અને વરસાદની ઋતુમાં પાણીમાં તણાતા અથડાતા પ્રાણરહિત થયા ! આવાં દુ:ખા અનતીવાર સહન કરવા છતાં તે કટાને આજ તુ કેમ વિસરી જાય છે? ૮૩.
दुइड कम्मपलया - निल पेरिओ भीसणम्मि भवरपणे । હિંડતા નરભુ વ, ગતને લીવ! વત્તા ત્તિ સા મં. છાયા–જુદાઇવ મંત્રયા-નિતિમાને માગ્યે
૪૩માના નવિ, અનન્તા ની! ત્રાતાઽસ !! (ગુ. ભા.) હું આત્મન ! પ્રલયકાળના પવન જેવા ભયકર એવા આ કર્મ કરી ધાર એવા આ ભવરૂપી અરણ્યમાં ભટકતાં ભટકતાં તું નર્કગતિમાં પણ અસહ્ય દુ:ખા અન’તીવાર પામ્યા છે–દુ:ખ ભાગવવામાં કાંઇ ખામી રાખી નથી, તે!પણ હજુ તેવાંજ દુ:ખા ભાગવવાં પડે તેવાં પાપમય કાર્ય કરે છે! અરે! કાંઈક સમજ, શુદ્ધિ ઠેકાણે લાવ, અને હવે પછી તેવાં દુ:ખો ભાગવવાં ન પડે તેને માટે પ્રયત્નશીલ થા. ૮૪.
