Gujarati Sahitya Kosh Part 02

SR No.: 016104
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant Topiwala, Raman Soni, Ramesh R Dave
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1990
Total Pages: 654
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 21 MB

Page 32

અલલાબેલી – અશોક સંગ્રહ “ઈંગ્લીશ પ્રવર્બ્સ' (૧૮૮૮) ના કતાં.
બારણે, “અજબ માનવી', 'ભાંગ્યાના ભેરુ'ની સમીક્ષાઓ ટૂંકી
અને ઘાતક છે. અલ્લાબેલી (૧૯૪૨): રંગભૂમિ ઉપર એ જમાનામાં સફળ રીત
જ.ગા. ભજવાયેલા, ગુણવંતરાય આચાર્યના આ ત્રિઅંકી નાટકનું વર અવસરે વસંત (૧૯૮૯) : કવિ. સંયુકત કાવ્યસંગ્રહ 'ઝંકૃતિનાં ઐતિહાસિક છે. નાયક મૂળ માણકના શૌર્યવાન, ટેકીલા તથા ૫૫ કાવ્યો પૈકીનાં આરંભનાં ૩૦ કાવ્યો આ કર્તાનાં છે. વતનપ્રેમી વ્યકિતત્વને અને એની નિકા તથા બહાદુરીને
પીડિતા પ્રવ્યની હમદર્દી, કાંતિ તેમ જ કવચિત્ પ્રણયઆ નાટક ઉપસાવે છે. નાટકની દૃશ્યયાજના સફળ છે. પ્રકૃતિને વિષ્ણુ કરીને રચાયેલી, મહદંશે ચૌદ પંકિતની રચનાલેખકના ચિત્રપટની દુનિયાના અનુભવનો લાભ પણ આ
માં કેટલીક ગીત પ્રકારની છે. અન્ય ૨૫ રચનાઓના કર્તા નાટકને મળ્યો જણાય છે. ચિત્રાત્મક આલેખન, ગતિશીલ દુર્ગેશ શુકલ છે. સંવાદો તથા ક્રમશ: સંઘર્ષ પ્રતિ ગતિમાન કથા-વસ્તુની ગૂંથણી આ કૃતિની વિશેષતાઓ છે.
મ.પ.
અવસાન સંદેશ: કાલ્પનિક મૃત્યુ સંદર્ભે ‘નવ કરશો કોઈ શાકની
શીખ આપતી નર્મદની જાણીતી કાવ્યરચના. એમાં “વીર સત્ય અવકાશ : નવલકથાકાર ૨. વ. દેસાઈની સામાજિક નવલકથા
ને રસિક ટેકીપણું અરિ પણ ગાશે દિલથી' જેવી પંકિત દ્વારા ઓની પ્રગાઢ છાયા ઝીલતી કૃતિ ‘આલાપીના કર્તા.
આત્મખુમારીથી ભર્યું વ્યકિતત્વ આબેહૂબ ઊપસ્યું છે. .બ્ર.
રાંટો. અવકાશ (૧૯૭૨): નલિન રાવળને ‘ઉગાર’ ના અનુગામી
અવાજ: આઘલઘુશ્રુતિયુકત વસન્તમૃદંગમાં લખાયેલું અને કાવ્યસંગ્રહ. લગભગ ૯૩ જેટલી રચનાઓમાં ચિતનગર્ભ
મૌનના વિરોધમાં અવાજની સંવેદનમુદ્રાઓ જન્માવનું રાજેન્દ્ર પ્રતીકો, ફૂર્તિલાં કપના અને ગતિશીલ સુશ્લિષ્ટ કાવ્યબંધ
શુકલનું યશસ્વી કાવ્ય. જાવાય છે. પ્રકૃતિ, સંસ્કૃતિ અને મનુષ્ય-પ્રેમના ત્રિવિધ રત
ચ.ટા. એમનું સંવેદન ઘાતક છે. પરંપરિત છંદપ્રયોગોની એમની
અવાજને ખેદી શકાતું નથી: સહમિત્રોને કરાતા સંબોધન દ્વારા વિશિષ્ટ શૈલી છે. અહીં “અશ્વત્થામાની સ્વગતોકિત' એમની
લેખનની અશકયતાને વ્યંજનાથી ઉપસાવતી લાભશંકર ઠાકરની વૈયકિતક લાક્ષણિકતા પ્રગટ કરતું મહત્ત્વનું કાવ્ય છે.
મહત્ત્વની આધુનિક કાવ્યરચના. ચં.રો.
એ.ટો. અવલોકના (૧૯૬૫): ‘સુંદરમ્'ના વિવેચનસંગ્રહ. ૧૯૩૫ થી
અવાશિયા મેતીલાલ ત્રિકમજી: ‘બાલરક્ષણ–૧-૨' (૧૯૦૫) તથા ૧૯૬૧ દરમિયાન ૧૯દા જુદા નિમિત્તે લખાયેલા આ લખામાં
‘રાધારા દિગ્દર્શક' (૧૯૧૩) નાટકના કર્તા. ગુજરાતી ગદ્ય અને પદ્ય-કૃતિઓનાં અવલોકનો છે. કેટલાક
૨.ર.દ. અધ્યયનલખા અને કેટલાક પ્રવેશકો છે. ગ્રંથના પૂર્વાર્ધમાં પદ્ય પરના લેખા છે. તેમાં “શ્રી બળવંતરાય
અવિનાશાનંદ (૧૯ મી સદીને મધ્યભાગ) : કવિ. સ્વામીનારાયણ ક. ઠાકોરની કવિતાસમૃદ્ધિ’, ‘ત્રણ સુકવિઓ', ‘શેષનાં કાવ્યો',
સંપ્રદાયના સાધુ. શૃંગારરસનાં કેટલાંક મનહર પદને સંગ્રહ ‘કલાપી : સાહિત્યકાર તરીકે’ એ અધ્યયનલેખા છે. વિષય અને
અવિનાશાનંદ કાવ્ય' (૧૯૨૧) ના કર્તા. ભાવની દૃષ્ટિએ થયેલી આ તપાસ કાવ્યસૂઝવાળી છે અને
૨.ર.દ. એમાંનાં મોટા ભાગનાં નિરીક્ષણા વ્યાપક સ્વીકૃતિ પામે એવાં અશબ્દ રાત્રિ (૧૯૫૯): પ્રિયકાન્ત મણિયારને 'પ્રતીક' પછી છે. ૧૯૪૧ ના વર્ષની અને બીજી પદ્યકૃતિઓનાં અવલોકન તથા સેળ રચનાઓને સમાવતા કાવ્યસંગ્રહ. મુખ્યત્વે ઝૂલણા, મનહર, પ્રવેશક-લેખામાં પોતાના સમકાલીન ઘણા નવાદિત કવિઓની હરિગીત જેવા માત્રામેળ છંદની લાંબી ટુંકી પંકિતઓમાં ઢળેલી સમભાવપૂર્વક થયેલી સમીક્ષાઓ છે.
રચનાઓ કવિનાં આંતરસંચલનોને પ્રતિબિંબિત કરતી આવે છે. ગ્રંથના ઉત્તરાર્ધમાં મુકાયેલાં ગદ્યાવલોકનોમાં ૧૯૪૧ના ‘ચાલતાં ચાલતાં ને અનુપ કે હાથીને મિશ્રોપજાતિ નવું વર્ષની ગદ્યકૃતિઓની સમીક્ષા વિશેષ ભાગ રોકે છે. એ સંવેદન જગાડે છે. સામાજિક, સાંસ્કૃતિક કે નગર સંદર્ભમાંથી સિવાય 'કૌમુદી', 'પ્રસ્થાન', ‘સાબરમતી' વગેરે સામયિકોમાં ઊપસેલાં પ્રતીકોને વ્યાપક પ્રભાવ વિસ્તરત જોવાય છે. પ્રગટ થયેલા ટૂંકા સમીક્ષાત્મક લેખો અને કેટલાક પ્રવેશક- રચનાઓમાં માનવતાવાદી દૃષ્ટિને અનુકંપ છે. “ખિસકોલીઓ'ની લેખે અહીં છે. નવલકથા, નાટક, નવલિકા વગેરે સાહિત્ય
ચિત્રાત્મક વ્યંજકતા કે 'તમે ગાંધીજીને જોયા હતા?'નો ભંગ કૃતિઓની સમીક્ષાની સાથે ધર્મ, ઇતિહાસ, તત્વજ્ઞાન ઇત્યાદિ સ્મૃતિમાં જળવાઈ રહે તેવાં છે. સાહિત્યેતર પુસ્તકોની સમીક્ષા પણ છે. યંતી દલાલના એકાંકી
ચ.ટા. સંગ્રહ ‘જવનિકા', મુનશીની આત્મકથાઓ “અડધે રસ્તે' અને અશાક, ‘ચંચલ': ગુજરાતી સાહિત્યકારોને મિતાક્ષરી પરિચય ‘સીધાં ચઢાણ', ધૂમકેતુના નવલિકાસંગ્રહ ‘તણખા: મંડળ ૪' આપતી માહિતીકોશ ‘સર્જક સેતુ' (૧૯૮૩) ના કર્તા. તથા પન્નાલાલની નવલકથાઓ ‘માનવીની ભવાઈ', “પાછલે છે
ચંટો. ગુજરાતી સાહિત્યકોશ - ૨ : ૧૩