Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 119

आख्यानकमणिकोशे
तो भूवडणा भणियं तत्थेव अहं समागमिम्सामि । तुह सालिभददंसणसमुम्सुओ आह तो भद्दा ॥ ६०॥ एसो महापसाओ अमिहाऽऽगमणे समुम्मओ सामी। किंतु विलंबउ कइय वि दिवसे ज हामि पउणा हं॥६१ ।। अणुमन्निआ नरिंदेण रायभवणाओ जाव नियभवणं । सम्मज्जिऊण पडमंडवहिं संछाइओ मग्गो ॥ ६२॥ कथइ डझंतागरुघडिमुहरग्गिन्नधूमपडलेहिं । अंधारियं नहयलं जलहरसोहं समुन्यहइ ।। ६३ ॥ कत्थइ तलियातोरणमालानवतरणिकिरिणसंवलिया। रेहद पलयसमुग्गयदिणयरसेणि व्व दुप्पेच्छा ॥ ६४ ॥ कत्थइ मोत्तियहारावलीण किरिणावलि पलोयंता । ससिजोन्ह पाणलोला हिंडंति य चउरनिउबा ॥६५॥ गिहमवि भद्दाए कयं कमणीयं दारतोरणतिएण। आबद्धरयणमालाकिरिणावलिरंजियदियंतं ।। ६६ ।। जाणाविओ नरिंदो सेयणयमहागइंदमारूढो । संचलिओ बहुकुंकुमकद्दमिलपहं पलोयंतो ॥ ६७ ।। ठाणट्टाणविलासिणीविरइयवरपेच्छणाणि पेच्छंतो। भद्दाभवणे गंतुं उवविट्टो चंदणचउक्के ॥ ६८ ॥ हरिसियहियया भद्दा मुत्ताहल-वत्थ-रयणरासीओ। उवणेइ रायपुरओ गिन्हइ न हु किं पि नरनाहो ॥ ६९ ॥ जंपइ पुत्तं दंससु पभणइ गंतूण सालिभसा । उत्तरसु पुत्त ! भवणाओ आगओ सेणिओ जम्हा ॥ ७० ॥ सो भणइ कयाणाणं मोल्लन मुणेमि गिण्हमु सयं पि । जाय ! कयाणयमेयं न होइ भद्दा पयंपेइ ॥ ७१ ॥ किंतु इमो तुह सामी मज्झ विइह देसमाणवाणं पि । मज्झ वि अन्नो सामि त्ति सालिभद्दो सुणित्तु इमं ।। ७२ ॥
चिंतेइ गुरुविसाओ पेच्छ अहो ? अकयपुन्नपन्भारा । पुरिसा परम्स सेवाविडंबणं कमवि पाविति ।। ७३ ॥ भणियं च
न करिति जे तवं संजमं च ते तुल्लपाणि-पायाणं । पुरिसा समपुरिसाणं अवस्सपेसत्तणमुर्विति ।। ७४ ॥ ते चेव जए. जीवंतु मुणिवरा बालकालगहियवया । मोत्तुजे देव-गुरु परम्स पाए न पणमंति ॥ ७५ ॥ जइ पुव्वं पि हु दुच्चरतव-चरणकयुजमो अहं हुतो । ता इण्हि निवपणमणविडंबणं नेय पावितो ॥ ७६ ॥ विसयमहाविसमोहियमणाण मणुयाण निचिवेयाणं । जिणनाहभणियधम्मो मणयं पि भणे न विप्फुरइ ।। ७७ ।। एवं विचिंतऊणं कलिवेरग्गकारणं तं पि । अभिमाणधणो धम्मेकमाणसो उट्टिओ सहसा ।। ७८ ॥ पसरंतदिसिविसप्पिरपरिमलपरिभमिरभमरनिउरुबो । सकलत्तो उत्तरिओ करेणुकलिओ करिंदो व्व ।। ७९ ।। रायचरणारविंदे पणओ आलिंगिऊण नरवइणा । उच्छंगे विणिवेसिय सच्चविओ तेण सव्वंगं ॥ ८०॥ चिंतेइ नो असझं सुचरियकम्माण किं पि भुवणयले । जं अमरसिरिं विलसइ पेच्छ इमो मणुयमेत्तो वि ।। ८१ ।। संभासिओ निवेणं न पयंपइ होइ साममुहछाओ। अंसुजलोल्लियनयणो भद्दाए तओ निवो भणिओ॥ ८२ ।। अणुवासरं पि अमरोवणीयभोएहिं लालिओ एसो । नरपरिमलं न सक्कइ सहिउं ता मुयमु नरनाह । ॥ ८३ ॥ तो मुक्को नरवइणा भणिणं गच्छ वच्छ ! नियठाणं| आरूढो सो भवणे गंतुमणो नरवरिंदो वि ॥ ८४ ॥ विन्नत्तो भद्दाए सपणामं बद्धपाणिपउमाए । देव ! पडिच्छह सागयकिच्चं काउं गुरुपसायं ।। ८५ ।। उवरोहेणं राएण मन्निए तयणु वाररमणीहिं । अभंगण-उवट्टणपुवं बावीजले ण्हविओ ।। ८६ ॥ वावीजलम्मि पडियं मुद्दारयणं नरिंदहत्थाओ। तो संभंतो राया जोय तरलेहि नयणेहिं ।। ८७ ॥ भद्दाए तओ भणियं किं नियह नरिंद ! एत्थ संभंता ? । कहियं तीए नरिंदेण मुद्दियारयणजलपडणं ।। ८८ ।। सिग्घं चिय भद्दाए जंतपओगेण तीए वावीए । दासिं भणित्तु सलिलं संकामियमन्नवावीए ।। ८९ ॥ तो तीए तले पेच्छद फुरंतकिरणं विहसणसमूहं । इंगालं व पलोयड तम्मझे मुहियारयणं ।। ९० ॥ चिंतइ( ? पुच्छइ) य कोउहल्लेण नरवई कि इमं ? ति तो भद्दा । विन्नबइ देव ! एयं निम्मल्लं सालिभद्दस्स ॥ ९१ ॥ जम्हा अणुदिणममरो आभरणमिमस्स पणइणिजुयस्स । वियरइ तो निम्मल्लं खिप्पइ वावीए मज्झम्मि ॥ ९२ ।। विम्हियहियओ घेत्त मुद्दारयणं मणुन्न सिंगारो। नंदणवणमवलोइय नियइ समगं पि पासायं ॥ ९३ ॥
१. नरवरो किरं।