________________
४११
पंचमप्रकाश. अश्रुपूर्णशोगावो, गाढं पादैर्वसुंधरां ॥
खनंति चेत्तदानीं स्या, जोगोमृत्युश्च तत्प्रनोः ॥ १६ए । अर्थः- आंसुथी संपूर्ण आंखो वाली गायो, पोताना पगोथी बहुज पृथ्वीने जो खणे, तो तेना खामीने रोग अने मृत्यु थाय. तथा,
अनातुरकृतेह्येत, बकुनं परिकीर्तितं ॥
अधुनातुरमुद्दिश्य, शकुनं परिकीर्त्यते॥१०॥ अर्थः- एवी रीतें नीरोगीने माटे शकुनोनुं खरूप कडं,
हवे रोगीने माटे शकुनोनुं खरूप कहे . दक्षिणस्यां वलित्वा चेत्, श्वा गुदं लेन्युरोऽथवा ॥ लांगूलं वा तदा मृत्यु, रेकदित्रिदिनैः क्रमात् ॥ ११॥ शेते निमित्तकाले चेत्, श्वा संकोच्याखिलं वपुः॥ धृत्वा कौँ वलित्वांगं, धुनोत्यथ ततो मृतिः॥१७॥ यदि व्यातमुखो लालां, मुंचन संकोचितेक्षणः॥ अंगं संकोच्य शेते श्वा, तदा मृत्युन संशयः॥१३॥
॥त्रिनिर्विशेषकं ॥ अर्थः- निमित्त कालो, कुतरो दक्षिण दिशामां वतीने जो पोतानी गुदाने अथवा गतीने के पुंबडीने चाटे तो अनुक्रमें एक बे अने त्रण दिवसें रोगीनु मृत्यु थाय; तथा ते वखते जो ते पोतार्नु सघवं शरीर संकोचीने सुवे, तथा कान पकडीने तथा शरीरने वालीने जो धुणावे तो पण मृत्यु थाय; तथा मुख पोहोढुं करीने, लाल मुकतो थको, आंखो संकोचीने, तथा अंगने पण संकोचीने जो ते सुवे, तो पण मृत्यु थाय, तेमां संशय नथी.
हवे बे श्लोकोथी कागडानां शकुनोनुं स्वरूप कहे जे. यदातुरगृदस्योवं, काकपदिगणो मिलन् ॥ त्रिसंध्यं दृश्यते नूनं, तदा मृत्युरुपस्थितः॥१४॥ महानसे तथा शय्या, गारे काकाःक्षिपति चेत् ॥ चर्मास्थिरडं केशान्वा, तदासन्नैव पंचता॥१५॥
