Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 193

द्वितीयप्रकाश.
१८१
जोइ चोरें विचार्यु के, खरेखर ते माणस मरायो नथी; अने तेणें था सघलुं नोपालुं फोड्युं बे. पढी ज्यारे ते राजापासे गयो, त्यारे राजाए तेदरमानपूर्वक श्रासनपर बेसाड्यो तथा पढी तेने मिष्ट वचनोथी धुंके, तमोतमारी बेहेन मने परणावो ? त्यारे चोरें निश्चय कर्यो के, मारी वेहेनने जोइ कोइ पाटो गयो नथी, माटे खरेखर ते राजा हतो. पीते युंके, आप खुशीथी ते कन्या ग्रहण करो ? तेम बीजी पण मारी वस्तु ग्रहण करो ? पढी राजा ते महारूपर्वत कन्याने परएयो; तथा ते चोरने पोताना मोटा मंत्रीनी जगो पण तेणें पी. पी तेनी वेन मारफते राजाए तेनां वस्त्रभूषणो विगेरे मगावी लीधां पढी ज्यारे घणुं खरं धन प्रादिक घ्यावी गयुं, त्यारे राजाए पोतानी स्त्रीने पुब्धुं के, हजु तारा माइनुं केटलुंक द्रव्य बे ? त्यारे तेणीए पण कर्त्तुं के, एटलुंज धन तेनी पासे हतुं पढी राजाए ते मंडिकने घणी विडंबनापूर्वक मारी नखाव्यो. एवी रीतें विक्रमराज नामना राजाए ( मूलदेवें ) चोरीना अपराधी पोताना ससराने पण मारी नखाव्यो, माटे बुद्धिमान् माणसें, या जन्ममां पण विरुद्ध फल देनारी चोरी करवी नहीं. एवी रीतें मूलदेव ने मंडिकनी कथा जाणवी.
वे रौहिणेयनी कथा कहे बे.
अत्यंत शुद्धिवाला एवा राजगृह नामें नगरमां महाबलवान् श्रेणिक नामें राजा हतो. ते राजाने महासत्ववालो तथा न्यायी अजयकुमार नामें पुत्र इतो हवे तेज नगरनी पासे रहेला वैजार नामे पर्वतनी गुफामा लोहखुर नामें अत्यंत क्रूर चोर रहेतो हतो. ते चोर राजगृहमां विवाह यादिक महोत्सवमां, लोकोने बहु हेरान करतो हतो. ते लोकोनुं द्रव्य चोरी जतो, तथा परस्त्रियोने लइ ज जोगवतो. तेने चोरीज खुशकारक लागवा मांडी, कारण के मांस खानाराठे मांस शिवाय वीजां जोजनोथी तृप्त थता नथी. हवे तेनी रोहिणीनामें स्त्रीने पेटे तेना जेवीज चेष्टावालो " रौहिणेय ” नामें तेने पुत्र थयो. दवे एक दहाडो लोहखुरें पोते मृत्युनी अणीपर श्राववाथी पोताना पुत्रने बोलावी धुंके, जो तुं माने तो तने एक शिखामण श्रपुं त्यारे रौहिणेयें क के, याप जे कदेशो ते करवाने हुं खुशी बुं. ते सांजली लोहखुरें खुशी
1