Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 194

१३
योगशास्त्र. थइ पोताना पुत्रपर हाथ फेरव्यो, अने कह्यु के, जे आ देवोए करेला समोसरणमां वीरप्रनु देशना दीए , ते तारे को दिवसे पण सांजलवी नहीं. बाकी तारी मरजीमां श्रावे तेम करजे ? एम कही ते मृत्यु पाम्यो. पडी पितार्नु मृत्युकार्य करीने, ते पण लोहखुरनी पेठेज रात्रिए चोरी करवाने निकली पड्यो. अने एवी रीतें पितानी आज्ञा पालतो थको ते समस्त राजगृहने खुंटवा लाग्यो. एटलामा श्री वीरप्रजु विहार करता थका, चौदहजार साधुऊना परिवार सहित, देवोए मुकेलां वर्ष कमलपर पगलां मुकता थका त्यां श्राव्या. त्यारे वैमानिक, ज्योतिषी, व्यंतर, तथा असुरोए त्यां समवसरण बनाव्यु. पली वीरप्रजु पण तेमां बेसीने, योजनसुधि फेलाती, तथा सघला प्राणी समजी शके, एवी जापाथी देशना देवा लाग्या. एटलामां रौहिणेय पण राजगृही नगरीप्रत्ये जतो थको, ते समवसरणनी नजदीकमां आव्यो. त्यारे तेणें विचार्यु के, श्रा रस्ते जतां जो हुं वीरप्रजुनुं वचन सांजलीश, तो मारा पितानी आझार्नु जवंधन थशे. पण बीजो रस्तो नहीं मलवाश्री, कानबाडा हाथो दश्ने ते त्यांची तुरत तुरत चाली गयो. एवी रीतें हमेशां त्यांथी जावभाव करतां एक दहाडो समोसरणनी नजदीकमां तेना पगमां कांटो वाग्यो. तेथी तेने कहाडवा जतां, कानपासेथी हाथ खसी जवाथी तेणें प्रजुनी नीचे प्रमाणेनी वाणी सांजली, “ देवो, हमेशां, पृथ्वीतलपर पग नहीं मुकनारा निमेषरहित लोचनोवाला, वगर करमाएलां पुष्पो. वाला, पसिनारहित, तथा नीरोगी अंगवाला होय ." ते सांजलवाथी तेणें विचार्यु के अरेरे!!! बहु संजला गयुं !!! एम विचारि तेणें तुरत कांटो कहाडी कानो ढांकी मेल्या, अने तुरत त्यांथी दोडी गयो. ह. वे एवी रीतें ते हमेशां नगरने उपञ्जव करते बते, शेव साहुकारो राजापासे आवी कहेवा लाग्या के, हे राजा, तमो राज्य करते बते अमोने बीजो तो कोइ जय नथी, पण चोर लोको अमारुं अव्य चोरी जाय . ते सांजली राजाए कोटवालने बोलावीने आदेपथी कडं के, आ लो. कोनुं धन, तारी उपेक्षाथी चोरो केम चोरी जाय ? त्यारे कोटवालें कडं के, कोश रौहिणेय नामनो कुष्ट चोर लोकोने बुटे , पण तेने श्रमो जोइ के, पकडी शकता नथी. माटे आपनी मरजी होय तो, आ श्रा