________________
રાયચંદ્રજૈનકાવ્યમાલા.
ઢાળ ૭ મી. (રામચંદ્ર બાગ, આંબો મેહેરી રહ્યોરી– દેશી.) કુંવર કહે મુજ આજ, સુરતર તુહી ફલ્યો રી; દુઃખદાયક મહારાજ, નાડી વૈદ્ય મો રી. નયર કુસારત નિવાસ, હું ત શેઠ તણે રી; નાન કલા વિજ્ઞાન પાઠક પાસ ભથ્થો રી. વસીયો વેશ્યા ગેહ, તેહશું નેહ કો રી; બાઈ ઘર ઘર વાત, મુજે વનમાંહી ધો રી. જો મેં પ્રભાત, નિજમંદિરીએ ગો રી; ભરણ લડ્યાં મા બાપ, સાંભલી દાહ થયો રી. મરણ ઉપાય મેં કીધ, દુઃખભર વન ઇરણે રી: વા દે તામ, આવ્યો તુમ ચરણે રી. લેહ ચમક દષ્ટાંત, તે મુજ ખેંચી લો રી: નયન સુધાજનરૂપ, દર્શન દે દી રી. દય લગે માહારાજ, વેશ્યા ચિત્ત વસી રી; નવિ પલટાએ રંગ, સેવનરેખ રસી પી. કરી એણે દુર્જન રીત, પણ મેં ભા ભજી રી: સાચે કીધ સનેહ, પરણી દર તજી રી. મુજથી અધિકુ દુઃખ, કહે કેમ નાર્થે લહુ રી; મુજ દુખ ખમીયું ન જાય, તો તમે કમ સરી. નવ બાલે મુનિરાજ, વીતી વાત જિન્સી રી: સાંભલ શેઠ કુમાર, કહીએ તેહ તરી રી. સયલનયર શણગાર, શોભા તાસ ફરી રી: વસુમતી તિલક સમાન, નારી શખ પુરી રી. તન જગત વિખ્યાત શક્તિ ત્રણ ભણી રી: સાધન તો ત્રણ વર્ગ, સુંદર નામ ઘણી રી;
જા રૂપ નિધાન, સુભગ રીયલ સતી : કિમી અલગ નામ, લાવણિમ શીલવતી રી.
1.૦
