________________
૪૧૨
રાયચ જૈનકાવ્યમાલા.
સર્વારથ સિધ્ધે ગયા, સુણા પામ્યા સુખ વિશાળ. નૃપ પણ પૂરણ આઉખે, સુણા॰ પામ્યા પ્રાણુત સર્ગ; કવળી વચને પામક્ષે, સુણા॰ ચરણ ધરી અપવર્ગ. ચેાથે ખૐ પૂરણ થયે, સુણા વિસની ઢાળ રસાળ; શ્રી શુભવીર વચને હન્ત્યા,સુણા॰ ઘર ઘર મગળ માળ. દાહુશ. ચંદ્રશેખર નૃપની કથા, ભાખી શ્રી જીનવીર; જીવ વિક સુણી વ્રત ધરી, પામ્યા ભવજળ તીર. સભા વિસરછ લેાક સહુ, પાહતા નિજ નિજરાણુ; પ્રભુ પણ વિચા ભૂતળ, ભવિકજ વિકસન ભાણુ.
કલશ.
.
ગુણ. પૃ. -ગુણું..
'
· ગુણ. ૧૬.
ગુણ
ગુણ. ૫૭.
( તુટી તુ રે મુજ સાહિમ જગના તા—એ દેશી. ) સેવા સેવા રે સખેશ્વર સાહિબ સેવે, પુરિસાદાણિ પાસ કહાવે; દુનિયાંમાં દેવ ન એવે, સુરસેના જીતી લઘુ વયમાં; માય કહે ચિરંજીવા રેસ ખેશ્વર યાદવ લેાકની જરા નિવારી, જખ પ્રગટથા જગદીવા; રેગ વિધન હરવા સુખ કરવા, નામ સુધારસ પીવારે. સંખેશ્વર. સિદ્ધસેન સુરી વિક્રમ ખેાધન, અવર પ્રભુ સ્તવન ખેવા; શિવપીડી ફાટી સ્તવન કરતાં, પાર્શ્વ પ્રભુ પ્રગટેવે રે જળનિધિ સુરવૈમાનિક પૂછ, કેતા કાલ નાગદેવે; કાલ અસખ્ય થયા પડિમાને, પણ મહિમા છે. તેહવારે. જિન ગુરૂજનની સરસતિ સમરી, પાસળ પંચમ લેવે; એ પાંચે પરમેષ્ટી પસાયે, ઉદ્યમ કૃત્ય સળવા રે. રયણુ કથા કાશે જ્ઞાનસાગર, સુરી રચનાએ ભરેવા; અલ્પ લઘુત ચરિત મનેાહર, દેખી ચિત ઉસેવા રે. ચરમ રતન ચક્રિ કર ક્રસે, દ્વાદશ જોજન ચાવા; હેય ગય રથ ભટ સુખમાં માહલે, હાવે સૈન્ય જમાવારે સપ્તેશ્વર, એણિવિધિ શ્રુતપદ ઉક્તિશું યુક્તિ, ફ્રસને વિસ્તર ચૈવા;’
W
૨.
સપ્તેશ્વર
સખેશ્વર
સંખેશ્વર
સખેશ્વર.
