________________
શ્રીમાન વીરવિજયજી ચંદ્રશેખર.
૨૮,
દેખી દીન ન્યુ જઈ રહ્યા છે, તવ સા ભણે ધરિ કેપ. મેરે તિરિય૦ ૨૪. રે મુઢ કપ થઈ શું જુએ છે, એકપ શે નહ; મેરે. પિશાચ થઈ કેડે પડ્યો છે, પાપો તસ ફળ એહ. મેરે તિરિય૦ ૨૫. જનમથી એ મુજ સાહિબ હે, તનમન સંધ્યા સનાથ; મેરે. - ચારપરે ચહેરી વિચે છે, તે એક ઝા હાથ. મેરે નિરિય૦ ૨૬. સ્વછચારણી હું સદા હે, નહિ તુજ વશ રહેનાર; મેરે વિશ્વાસ દેવા કુટુંબને હો, તુજશું નેહ ઉપચાર. મેરે તિરિય. ૨૭_ ફેગટ મદ ગ્રથીલ થઇ , કા તને દેય વાર; મેરે
ગણિ દત મને કરિ હૈ, કીધે નિરિ અવતાર. મેરે તિરિય. શીખામણ લાગી હવે હો, ભટકે વાનર માંહિ; મેરે અમે ધન લેઈ તાતનું હે, ભેગવશું સુખ છહિ. મેરે. તિરિય૦ ૨૯. જારે કપિ શું જોઈ રહ્યા છે, રાય ગોવીંદ તુ રાંક; મેરે ત્રિજી વાર શિક્ષા જડી છે, નથી અમારે વાંક. મેરે તિરિય૦ એમ કહી રથ બેડિ હે, કોઈક દિશિ ઉદેશ; મેરે રીસે ફાલ ભરિ દેયને હૈ, નખે વિદાર્થી વિશેષ. મેરે- તિરિય. ૩૧. ગોપે શિર અસિ ઘા દિયા હે, હું મુછિત ભૂપાત; મેરે શિત પવન નિશિ ઉડ્યો હો, જાણું ન પંથની વાત. મેરે તિરિય. ૩૨. યુથપતિ હણિ હું થયો હો, વાનરનો શિરદાર, મેરે બાજીગરે એક દિન રહ્યો છે, કુટપાસ રચનાર. મેરે તિરિય) ૩૩. નિય શિખાવી બહ કળા , નવી ગામોગામ; મેરે૦ તુમ પાસે આવ્યું કે હો, પાપે નર ભવ ઠામ. મેરે તિરિય. ૩૪. દસમી વિષમી એ કહી હો, ચોથે ખંડે ઢાળ; મેરે શ્રી શુભવીર સુખી સદા હૈ, ન પડે જે મોહ જાલ. મેંરેતિરિય૦ ૩૫.
૩૦,
સચીવ વ્યથા સુણી નૃપ ભણે, ખેદ ન કરે કેય; - ભાવિ પદારથ આગળ, ઉદ્યમ નિષ્ફળ હેય. પણ તું પૂરણ આઉખે, આવ્યા નિજ ઘરવાસ; , રૂઠી નારી રાક્ષસી, જીવિતની શી આશ.
