________________
૩૩૬ . રાયચંદજૈનકાવ્યમાલા.
રથ બેશી ચલતાં થકાં, દેખી નગર વિખ્યાત રે; . શેઠ ભણે આ શહેરમાં, રહો સુખમાં આજ રાત રે. રશિયા ૨૮. સા કહે ઊજ ગામ એહ, નહિ વસ્તિ લવલેશે રે; સ ચિંતે પક જ વહુ, હિત શિક્ષા હુએ કલશ રે. રશિયા ૨૯. હિત ઉપદેશે વાંદરે "સુગ્રહિ નિહિં કીધું રે;
ધારી એમ શેકે તદા, કરિ ઉપદેશ ન દીધ રે. રશિયા ચિલંતા એક ગામડું, કિરણ કુટિર પચાસ રે; ” ” જોઈ સા વદે શેઠને, દેખે શેહેર આવાસ રે. રશિયા શિતળ છાયા વિક્ષની, સુંદર માણસ જાતે રે; રયણું એ વાસે વશી, ચાલિશું પરભાત રે. રશિયા, ૩૨. એણે અવસર કૂપને તટે, જિળ ભરવાને આઈ રે; માતુલ ‘ પુત્રી : દેખીને, તાતને દેતી વધાઈ રે. રશિયા, ૩૩. માતુલ સનમુખ આવીને, 'તેહિ ગયો ઉછાહિ રે અસન વસન ભક્તિ કરે, રાત વસ્યા સુખ માંહિ રે. રશિયા ૩૪. ચંદ્રશેખરના '' રાસ, ‘ત્રિજો ખંડ રસાળ રે; શ્રી શુભવીરે તેહની, ભાખી ૧ ચૌદમી ઢાળ રે.
' દેહરા મામ મામી હરખચ્ચું, શિયળવતીને દેખ; ભક્તિ કરે નવ નવ પરે, શેઠની વળી વિશેષ. ' ભાણેજને પૂછત, પિતર ઘરે - કિમ જાત; * સા કહે મુજ માતા રૂજા, કલ સુણિ મેં વાત. એ કહે મિથ્થા વાત છે, પણું મળો જઈ ઉછહિ; " પાછા વળતાં આવવું, મુજ સંભારી આંહિ. શિયળવતી તે સાંભળી, કરતી ચિત્ત વિચાર; રાતની વાત વિકીને, કપટ રચ્યું નીરધાર.
સાચી પણ અવસર વિના, વાત કરી વા ખાય; - જિમ સલ્યા સાયર, તરી, ગીત, કપી ગણુ ગાય.
ઊઠી પ્રભાતે ચાલતાં, મિલણું કરે સસ નેહ, - માલ વળાવી , વલ્યા, , પથ ચલતા તેહ.
