________________
રાયચંદ્રજેન કાવ્યમાલા : પદ્માવતિ પાસે આવે, સખિ હસે પર દેખાવે; જોતા મનમાં લય લાવે છે લાલ. પુન્ય. ૩૧. ચિત્રસેન શું નજર વલોવે, ચિતે નર ખેર એ ખે; પરભવને રાગે જોવે છે લાલ. પુન્ય. પણ ચિત કર્યું પદ સાથે, હંસ હંસલી બાળ સગાથે; વન દાવ જૂએ ધરિ હાથે હે લાલ. પુન્ય. ચિતે મેં કિહાં દી, જેઈએ તિમ લાગે મીઠું, હંસ હંસી ચરીત ઉકિ હે લાલ. પુન્ય. લહી મુછી નયણું મી. દેય ભયથી નાદાઠા નીચે; સખિ શીતળ જળ સિંચે છે લાલ, પુન્ય. ૩૫. મૂછ વળિ સખિયો ટળેલહિ જાય શરણ એમ બોલે; જગ નહિં કેય પુરૂને તોલે છે લાલ, પુન્ય. ૩૬. જે દેખી મનડું હસે, પટધર નર તે નવિ દીસે; ઈહિ લા વિસવાવિશે હે લાલ. પુન્ય. જોઈ સઘળે કહેણી દાસી, પટ આપી ગયો તે નાશી; સુણિ , સા રહે ચિત્ત વિમાશી હો લાલ. પુન્ય. ૩૮, ખંડ ત્રીજે નર ખેદ જાવે, ઢાળ થી સરસ કહાવે; શુભવીર વચન રસ ગાવે છે લાલ. પુન્ય. ૩૯.
દોહરા, કુમરી વિમાસે ચિત્તમાં, અહા જગ પુરૂષ દયાળ; ચાંચ ભરી જળ લાવી, જીવાડણ મુજ બાળ. ત્રણ મૃતક દેખી કર્યો, પાવક જંપાપાત; હું નર ખેદ કરી મુઈ, પણ નર જગ વિખ્યાત. હંસ જીવટ ધર - હશે, જાણું છું મતિ સાર; નહિતો પરભવ ચિત્ર એ, કેણુ દેવે ચિત્રકાર. મુજ ચિત ચેર એ કિહાં ગયે મુજ મનમાં ન સહંસ, સખિઓ લાવે એહને, પુછે તાસ કુળ વ. પરદેશી પ્રીતડી, કહે સખિ તુમ ન કરીશ;
