________________
૨
.
h
'
શ્રીમાન વીરવિજયજી.--ધમ્મિલકુમાર.
ઢાળ ૨ જી.
( ઝુબખડાની દેશી )
વિદ્યાતા કહે વીતી વાતા, સાંભળેા આર્ય કુમાર; મેાહન રાય મેહુર કરે,..
:
અવતાર
તાણે.
મેહર કરે! મનમાજ ધરા, જીએ વાટ તે નારી વિદ્યુતિ આદે સવિ સહીયા, ખેડી હુતી મિત્રસેનાએ વાત કરિ તવ, અમે એન્ડ્રુ કીધ વિચાર; જ્ઞાની વચન સાચું થયું સહીયરેા, તે સફળ એકમના થઈ મિત્રસેનાને, અમે માકલી તુમ આણે; હર્ષ દિવાની થઇ તે દિર, શ્વેત પતાકા ઘડિય વિલખી ગઇ નદી તીરે', વન તર્ હામે પણ નિવદી। મીઠ્ઠા માહન, મંદિર આવી પુછ્યા પછે તેણે વાત પ્રકાશી, ભૂલ પડી મુત્ર માહાટી; સંકેત ાંત તદા સુણી ખેાલ્યાં, હાથે ખગાડી છૂટી. મુઝ ભંગની હુકમે તુમ જેવા, હુ ચલી દેશ વિદેશ; ળિયે એક નિમિતીયા મારગ, તેણે કહી વાત વિશેષ. નેગી મળી મારગમાં ચારે, તુઝ પતિ શું ધરે પ્યાર; હું પણું ગઇ તેણે વન જિહાં જોગી, દીદા નહીં ભરતાર. મેં જાણ્યું જે જોગી સંગે, બૈંગી હુએ અખધૃત; હુ પુર ગામ ગીરવન અળયું, વળગું જાણે ભૂત. ગગન ચલત ગિરિશિખર નિહાળત, સિદ્ધ મળ્યેા નર એક; બૈંગાષ્ટાંગ સમાધિ વેળા, પુછ્યું જાગ્યેા વિવેક.
"
.
તે કહે કટરાયની ખેટી, પરણી રમે તે તે પુર જાતાં પથ વિચાર્લે, જ્ઞાની મળ્યા સુનિ
1.
અઢાર; મેહન॰ એ કીં. હુશીયાર.. માહન॰ મેહન માન ૨.
માહન
ખેતી;
રાતી.
સાથ;
નાથ.
મેં પુછ્યું તમ ચરણુ નમીને, જ્ઞાની કહે સુણુ વાત;
ઉતપાત.
ધસ્મિલ કુંવર જઇ ચ'પાએ, ટાળ્યેા ગજ આઠ કુમારી ભયથી ઉગારી, આપે વરી રહ્યા ત્યાંહિ;
૨૦૭
માહન
માહન
માહન
માહન
માહન
માહન
માહન૦
માહન
માહત
માહન
માહન૦
૩.
૪.
જ્ઞાની વચન સુણી ગગન ચલતી, હું પણુ આવી આંહી.
નષ્ટો મા | અમરભમગનુન -મ પ્રસ્થળ અંગો ધ્વન ને માફ ને
છે
-
.
૫.
૬.
૪.
e.
માહન
માહન ૯.
માહન
માહન ૧૦,
મેહન માહન૦ ૧૧
માહન
મેહન૦ ૧૨.
દ્વાર
•