________________
શ્રીમાન વીરવિજયજી –ધગ્નિલકુમાર.
૭૫૬
વળી વાયસી અંબશિખર રહી, તિહાં કેકિલ વતધરલોક; • પાક લહી પૂજાપાધરે, કરે વચન સુણું સહુ ક. મદનમંજરી રપ. બળિયા પણ છળિયા રાગમાં, રખે ભાગમાં પ્રગટે એમ; : શીખ એ કડવા તીરશી, જસ દષ્ટિરાગનો પ્રેમ. મદનમંજરી ૨ક... સુણું દાસી કુંવરને સવિ કહ્યું, પણ વાંસ નળીમું ; ઓખધે ન સમે જેહ, ખેટ કામણ કરી ચૂક, મદનમંજરી, ૨૭.. કેઈ ગાવું ગીત વસંતનાં, નારીકઈ ફુલની માળ, મદિરાપાન કરી નાચતા, કેઈ હાથ ગ્રહી કેસતાળ. મદનમંજરી, ૨૮. નર નારી કરી ઘર કેળનાં, રમે સોગઠાબાજી સાર; તરૂઊંચ કુસુમને વીણતી, ઊંચહસ્તે સ્પદ્ધિત તાર. મદનમંજરી. ૨૯. પ્રિયા બેઠી હીંચેળે નિજતિ, કઈ જુગલ જળે કલર કેઈ હાથ પ્રિયાક ઠવી, લાલ ગુલાલસેં રંગ રેળ. મદનમંજરી ૩૦. તિહાં કુંવર કુસુમવન ખેલત, તરૂ બાંધી હિના ખાટ; મદનમંજરી અકે ધરી, જુવે નવ રસ નવ નવ નાટ. મદનમંજરી. ૩૧. જઈ સરવર જળક્રીડા કરે, જેમ કમળાશું મોરારિ, સંધ્યાસમે સહુ ઘર ગયાં, નૃપ સાથે નગર નર નારિ. મદનમંજરી ૩૨. તવ મદનમંજરી કહે કંથનેં, આજ રમવા સરિખી રાત; પરિકર સહુ ઘર મોલો, આપણુ દેય જશું પરભાત. મદનમંજરી. ૩૩.. રહ્ય કુંવર વિસઈ પરિકરા, વનિતાણું વનમાં તે; સવિતા અમરી વલ્લભા, ગ. પશ્ચિમદિશે નિજગેહ. મદનમંજરી. ૩૪.. ધમ્મિલકુઅરના રાસમાં, ખંડ બીજે આઠમી ઢાળ; વીર કહે વૈરાગિયા, સુણે આગળ વાત રસાળ. મદનમંજરી ૩૫.
દેહરા. સોરઠી. નિર્ભય રાજકુમાર, રથ તરૂ હેઠે થાપી; સંધ્યા સમય વિચાર, વનિતાણું વનમાં વસ્ય. ચૂડી ઝલક ખલકાર, પ્રીતમ ગળે ધરી બાંહડી; પગ ઝાંઝર ઝમકાર, ભાળ તિલક દીપે ઘણું કરતાં વન મઝાર, મુખ તલ ધરી કરી; જાણું જુગલ અવતાર, પવન સુગંધી ફરસતાં. . ૩.
