________________
શ્રીમાન વિરવિજયજી.- ચંદ્રશેખર. ૧. પામી અચંભ ખડગ, જૂએ, દીઠ રૂધિરની ધાર વિસમયના ૩૭. વંશ જાળ જેવે ફરી, ધુપ કુંડે વૃત પર;નર એક કર માળા રહી, પડ્યું મસ્તક (રે. વિસમય૦ ૩૮. રૂધિર ઝરંતું દેખીને, કરે પશ્ચાતાપ; વિણ અપરાધી મારી, કરતો મંત્ર જાપ. વિસમય. ૩૯ હાહાકાર કર ગયે, વન ખડ વિચાલ; ઉભી દીઠી વૈવના, વળગી તરૂં ડાળ. વિસમય ૪૦. સરોવર તીરે દેખિને, ચિત ચિતે કુમાર, વન રખવાળી દેવતા, વા યંતર નાર. વિસમય ૪૧. અથવા જેવા ઉતરી, વિદ્યાધર, બાળ; ચંદવન કાંતિ ઝઘે, હઠ લાલ પરવાળ. વિસમય૦ ૪૨. વા યમૂના જળ દેવતા, સરોવરમા નાહી; લીલ વિલાસે ખડી રહી, તરૂ શાખા સાહી. વિસમય ૪૩. એમ ચિતી ધરજ ધરી, ગયે તેની પાસે; સા તસ દેખી મહી રહી, ચિત્ત પ્રેમ વિલાસે. વિસમય ૪૪. વળિ ચિત્ત ચોરી ચિંતવે, નર રૂપે રૂડે, પણ સતિ નારી ચિત્તમાં, એ ભાંડથી ભંડે. વિસમય ૪૫. રાજકુવર ભૂલો પડ્યો, આ એણે કામ; ન ઘટે મુજ તસ પૂછવું, કુણુ દેશ ને ગામ. વિસમય ૪૬. પૂછે પડુત્તર આપશું, તે પણ ન વિશેષ, ગુણિ જન પૂક્યાં બોલતાં, સતિ દોષ ન લેશ. આ વિસમય ૪૭. ચિંતી મનપણે રહી, નિચિ નયનની વાસ; ચંદ્રશેખર તિહાં આવિને, બોલાવે તાસ. વિસમય ૪૮. ઉત્તમ રાસ રસાળનો, ખડ ત્રિ વિશાળ; શ્રી શુભવી તસ ભણિ, અગીઆરમી ઢાળ. વિસમય૦-૪૯.
દેહરા કુંવર કહે સુણ સુદરી, તું કુણ ઉત્તમ જત; , , , છે. ગામ નગર કિહાં વાસ તુમ, કુણ વળી માત ને તાત. ! ૧.
1/
