Page Text
________________
૧૭
જૈનકાવ્યદેહન. ડાળ કૂળ તેમ મૂળ રે, ચૂંટયા છુઘા છલિયાં રે, ત્રિવિધ કરી હું વોસ એ; શ્રીજિનરવની આણ રે, સુધા ભાવસ્યુ રે, આ ભવ પરભવ અનુસરૂએ ક. મેહર કૃમિને પૂરી રે કેડાં શ ખલાં, જેહ મેં હણિયા હણાવિયા એ; જળો અળસિયાં જે રે, ચદણ લહકાદિ-પ્રમુખ જે મે મારિયા એ. પ. એહ બેદી જીવ રે, દેહગ દુહવ્યા, તેહ મુજ મિશ્રાદુકડુ એ, ધીઠે કરિને જે રે, છેદ્યા છેદાવિયાં, આવે રખે મુજ ટુકડાં એ દ. કીડી ને ઘીમેલ રે, માકણ મકડા, ઉધેઈ અલવલી એક માવા જુગદ રે, ગદ્ધઈયા ધનેરિયા, ત્રિવિધે હુ એથી ટળી એ ૭. એહ ત્રિકી જીવ રે. દરમતિ દુહવ્યા, ઉય છે તે આવતા એ, શ્રીજિનવની આણ રે, સુધા ભાવશું, ધરમ ભણી ભાવતા એ. ૮, વીછી ભમરી તીડ રે, માખી ટીકણ, ડાસ મસા મે મારિયા એ. કસારી ને પતગ રે, જેહ છે પીડેલા, વધ કરવા ભ| ધારિયા એ ૯ એહ ચેરે દ્રી જીવ રે, દુઃખ છે હવ્યાં, મિચ્છાદુક એહનુ એ, જાતાં પરભવ માત રે, રખે કે પરભવે, ખામુ ખાવુ તેહને એ. ૧૦ જળચરથ ળચર માહે રે, મોર ને માંછલાં, પંખી પશુ પંડવભણ એક ઘાલ્યા અંતર ધાય રે, તે હું હવે શુ કહુ, કરણી કીધી આપણી એ. ૧૧, મઝારી ભવ મારી છે, ઉદર બિલોડી, ખાધી લક્ષણ પરિણામશુ એ, દયા ન આવી કેય રે, નાગણે ભવે, કીધા ભક્ષણ ભાવશું એ ૧૨. વાઘરીને ભવ લાય રે, શશામ્રગ માાિ . મરાવ્યા પરને કહી એ. પાડ્યા પછી પાશ રે, સૂયને હણ્યા, કસ ગતિ બહુલા લહી એ. ૧૩.
બી અસતી કાય રે, કાચા પીપળે, પાણી ઘડે રેડાવિયા એ, દેવ ભુવને જાઈ રે, મહિપ ને અજ હણ્યા, ધરમતણાં થઈ અભાવિયા એ ૧૪. ખાટકીને ભવે આય રે, ચરમ જઈ આવ્યા, લીધા દીધા રોકડા એ, વિવિધ કરીને તેહ છે, દિલથી વાસરૂ, જેનાં ફળ છે રેકડાં એ ૧૫. જેહ કસઈ જાતિ રે, મહિલી ગો વળી, અશ્વ પ્રમુખ જે દુહવ્યાં એ, અણજાણ્યા જે ધાન રે, સખા જે વળી, સીડ્યાં ને બહુ સૂકવ્યાં છે. ૧૧. જીવથકી વિપરીત રે, ઈહ ભવ પરભવે, વિણ મારતાં મરાવિયા એ, તિલકણુના વ્યાપાર રે, લીધા લેવરાવિયા, પાપ તે વોસિરાવિયાં એ. ૧૭,
| SR No. | 011525 |
| Book Title | Jain Kavya Dohan Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mansukhlal R Mehta |
| Publisher | Mansukhlal Mehta Mumbai |
| Publication Year | 1913 |
| Total Pages | 733 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 26 MB |