________________
કહે છે અમૃતબા પિત, સુણે શાણા સૈયદ જે તે | ઉજમણું પુરવાને કામે, જોઈએ સરસામાન આ કામે છે તે લેવા મુંબઈએ જઈએ, માલ લઈ આવીશું અહીએ છે કરીને એહેવો વીચારે, થયાં જાવાને તૈયાર છે. જેમની બુદ્ધિ બહુ સારી, સંગ લીધા છે કારભારી છે મોતીલાલ સુત છગનભાઈ, બેહેન રૂક્ષમણ જમનાબાઈ | દેશી રણછોડ લક્ષ્મીદાસ, તારાચંદ હરજીવનદાસ | છગનભાઈને એક લાલ, નામ તેનું ચુનીલાલ | એક છે બાઈને બહુ વહાલી, મગન ગાંધીની પુત્રી બાલી છે. દાજીભાઇ કેવળરામ કોડે, હરકીશન ભુધર જોડે છે. એટલા જણ સંગે લઈને, ઊતર્યા સુરતમાં જઇને ત્યાંથી પછી મુંબઇ સીધાવ્યાં, શેહેર સભીતાં મન ભાવ્યા છે માલ ખરીધે મુંબઈમાંથી, પછી ગયાં પુને સઉ ત્યાંથી | ત્યાંથી સરસામાન બહુ લીધે, તે રવાના મુંબઈ કીધે છે. શહેર મુંબઈ થઈને આવ્યાં, ભાત ભાતની ચીજો લાવ્યાં છે ઘાટ અમદાવાદ નેકાવે, તારાચંદ મોતીચંદ ધડાવે છે તે લેઈ દાજી માસ્તર આવે, દેખતાં દીલમાંહી ભાવે છે હીમ મુકતાફળના હારે, ચળકે તે તડીતને આકારે છે દાગીના પરમેશ્વર ધરશે, ભુરાના જેઈ હૈડાં ઠરશે રટતુહી. રટતુહી છે
ઢાળ છે ૫ | સાંભળજે સજન નર નારી હેત શિખામણ સારીછરે. એ દેશી ! શેઠાણી અમૃતબાઈ પિત, ચંચળ ચતુર સુજાણ;
પ્રતીષ્ઠા મુહુરતને માટે, તેવું પંચ પ્રમાણુ સાંભળો ભાઇજીરેવદે મુખથી મધુરી વાણ | સાંભળે છે એ આંકણી ૧
બંધવ દેલત છગન મગનને, તેયા છે હરખાઈ જીરે મુનીમ સયદ હશે જેમાં, ઝાઝી છે ચતુરાઈ ને સાંભળે છે ? સામળ ભાઇની આજે સગાં સ, બેઠાં છે સનમુખ જીરે
