________________
વાતર તારાચંદ આદે, લલુ ને દલસુખ ને સાંભળે છે ! સરવેના સાંભળતાં કહે છે, અમૃતબાઈ એમ છે રે બીંબ પ્રતીષ્ટ મુહુરતનું તે, કરવું હવે કેમ તે સાંભળો ૪ એમ સુણી તે વેળા સરવે, શ્રીપુજ્ય પાસે આવ્યા રે સમજુ શાણા ડાહયા જનને, સંગે તેડી લાવ્યા સાંભળે ૫ શ્રીપુજની સનમુખ આવી, સુચવીયું તેણુવાર જી રે બેસાડવાં હવે બીંબ પ્રભુના, મુહુરત જુઓ સીકાર સાંભળે છે ૬ શ્રી પુજ કે શાસ્ત્ર જોઈને, ઉત્તર તમને દેઈશું છે રે વચન સુણી સરવેજ સીધાવ્યા, મહારાજા કરે તઈસું | સાંભળો ||૭ વળતી વીજ્ય ગુણરત્નસુરીશજી, શાસ્ત્રમાં સોધન કરતાજ રે જેતીશ જેન તણું પુસ્તક જોઈ, ઉરમાં આનંદ ધરતા | સાંભળો રે ગુણનીધીએ ઘણો શ્રમ લેને, બે મુહુરત સુભ કાઢયાં જી રે સભા કરી પંડીત શાસ્ત્રીને, તે મુહુરત દેખાડયાં ને સાંભળે છે ? તે જોઈને પંડીતજી બોલ્યા, ધન્ય વિદ્વતા તમારી જી રે ભારતી તે ભરપુર પ્રીવાએ, નીવાસ કી નારી | સાંભળે છે ૧૦ ધરમ ધોરંધર ધર્મગુરૂ છો, શાસ્ત્ર સકળના જાણ છે રે આપની આગળ શાસ્ત્રજમાંતે, વદવા સમરથ કોણ તે સાંભળે છે ૧૧ એમ કહી પંડીતજી સીધાવ્યા, પિતપોતાને ગામ છે રે પછી ગામના શ્રાવક જનની, સભા ભરી તે ઠામ | સાંભળો || ૧૨ શેઠાણના બ્રાતની આદે, વાણોતર સહુ આવ્યા છે રે ગામ તણું જેશી જનને ત્યાં સંગે તેડી લાવ્યા છે સાંભળો | ૧૩ વીર્ય ગુણ રેનસુરી પાસે, સભા ભરાઈ સારી જીરે માહારાજે મુહુરતની બીના, કહી છે ત્યાં વિસ્તારી ને સાંભળે છે ૧૪ બે મુહુરત સઉ સનમુખ મુક્યાં, લખી સભા મોઝાર છે રે વસાખ સુદ સાતમ એકાદશી, મુહરત સબ સીકાર સાંભળે છે ૧૫ સુણે સનમુખ જોશીજી ઉઠયા, તતક્ષણ તેણી વાર જીરે એકાદશી અગુવારનું મુહરત, લીધું કર મોઝાર મેં સાંભળે છે ૧૬
