________________
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर भोसगा वत्थपडियाए संपिंडिया, ' णो तेसि भीओ उम्मग्गेण गच्छेजा। जाव गामाणुगामं दूइज्जेज्जा । (८३८) ' से भिक्खू वा भिक्खुणी वा गामाणुगामें दूइञ्जमाणे अंतरा' से आमोसगा पडियागच्छेज्जा, ते णं आमोसगा एवं वदेजा " आउसंतो समंणा; आहरेत्तं वत्थे, देहि निविख्वाहि, ” जहा इरियाए' णाणत्तं वस्थपड़ियाए । [८३९]
एवं खलु तस्स भिक्खुस्स भिक्खुणीए वा सामग्गिय ।
१ ईर्याध्ययनवत् नानात्वं बोध्यं ।
टूटया माटे भराइ वेठा छे. तो तेमनाची घीही नहने आडे मार्गे नहि ज, किंतु धीरजथी तेज रस्ते चाल्या जवू. [८३८] .
मुनि अथवा आर्याने ग्रामानुग्राम जतां बच्चे लूंटाराथो आवी मळे अने तेओ कहे के 'आयुप्मन् तपस्वी, आ वस्त्र लाव, दे, के छोड़ी दे" तो जेम इयाध्ययनमां कहेलुं छे सेम वर्तवं. [८३९] - . ए मुनि अथवा आर्याना आचारनी संपूर्णता छ. [८४०] , . .
।