________________
७०
वीरवांण मांगलीयांणी सांपली धण उभी पलै। रहजा नार वरजीयो सुण मेरी गलै ॥ आज पड पण आपरै धन लीधो दलै । जो फरहासन बाडतो कलकी थुहलै ॥ . फीर वीरमकुं आषीयो कही मांगलीयाणी । जे तुं ठाकर. सलषीयांण ए भी लुणीयांणी ।। दलो अवगुण दाटवै गुण आदु जांणी। दुष पायो. धायो दलो तद इतरी तांणी । कहीयो कमधज रीस कर रहजा अब रांणी । पण नेम जब दीयो पीवण मुष पांणी ॥ रावत सारा रीसमै जम रूठा जांणी । धन नह जासी घाडमै ऊभां सलषांणी ॥ उस वीरम उठ कर होकार दराई। साज मंडाया . साकुरां कमरां बंदवाई ।। कमधज ससतर भीड कर समसेर संभाई । सांणीकुं कहीयो सरस है बरस झवाई ॥
आ फुले उमंदा अंगा अडपाई। बोह तब थीटे बेलीयां मनवार कराई ।। विध विध कर मन वेठीयो षिम षुन किताई । भारतमै रहजो भला कथ रषां काई ।। मांगलीयाणी पालबा इतरै फिर आई। गुना. अनेकां जारीया दलै सिपवाई ।। एक गुनो दिन आजरो बगसो वरदाई । . मुझ तणी कंथ. मानकै ठहरो ठुकराई। ए सब गायां आपरी बिगड़े नह काई । दलो · सवारे देवसी लष वेरै लाई ।। हु पणं कागदं मोकलुं है महारो भाई ।।
७
७२