________________
सवासो गाथा स्तवन. ते अनार्य द्रोह बुद्धिए मेरु समान करीने बोळेछे. जेहसुं पापनोज गोठडी बांधेछे तेहसु - हैड्डे खोलेछे. वेहनी साथे अंतर न राखे, अने साधुनी साथे अंतर राखे छे ।।७३॥
सूत्र विरुद्ध जे आचरे, थापे अविधिना चालारे । ते अति निविड मिथ्यामति । बोले उपदेशमालारे।तुज०७४॥
व्याख्या-इत्यादिक जे दंभी माया मृपावादे पोतानुं पारा गणवे करी हुँ रुटो, ए मुंडो एम ममत्वबुद्धिए करी जे सूत्रविरुद्ध आचरण करे, तथा अविधिना चाला के सूत्र 'विरुद्ध उन्मार्गने चलावे. दृष्टिरागीने जूग उपदेश देइने माया गाली उन्मार्गने थिर करावे ते अति निविड मिथ्यामति कहीए. एम उपदेशमाला वोले छे. यतः-"जो जहवार्य न कुणइ, मिच्छदिही तो हु को अनो। वुठेइ अ मिच्छत्त,परस्स संकं जणेमाणो॥१॥ ॥७॥
पामर जन घण नवि कहे, सहसा जूठ सशूकोरे । जूठ कहे मुनिवेष जे, ते परमारथ चूकोरे ॥ तुज० ॥७॥
व्याख्या-धर्मना अजाण एवा अनार्य लोक पण सहसामकारे जूठ बोले नहि. पामर के० गमार लोक ते पण हैयामां नास्तिक होय नहि. अने साधुवेश लइने जे जूलु बोले ' हने परमार्थ मुंगो जाणवो. ते तो अणगोल्योज भलो. ॥७५॥ निर्दय हृदय छ कायमां, जे मुनिवेषे प्रवतेरे ।
गृही यति धर्मथी बाहेरा, ते निर्धन गति वतैरे ॥ तुज॥७॥
व्याख्या-जे छकायमांहे निर्दय हृदय थका मुनिवेषेकरी प्रवर्ते छे. ते गृहीके गृहस्थना अने यतिना धर्मथी बाहेरा छे. यविधर्म विराधतानथी. अत्रे रहस्य-जे माटे धुरथी वेप लीधो त्यांथी मांडी साधुधर्म पाम्याज नथी तो ते यतिधर्म क्याथी विराधे ? अने चेप लेइ मागी खायछे ते माटे गृहस्थमा पण नहि. एटला माटे भिक्षुक इत्यर्य. श्राद्धधर्म अप्रतिपत्तिथी नथी, ते वली निर्धन गतिय वर्ते. भीखारीना टोलामांहे गणाय. ॥७॥
साधुभर्गात जिनपूजना, दानादिक शुभ कर्मरे। श्रावक जन कह्यो अति भलो, नहि मुनिवेषेअधर्मरे ।।तुज०॥७॥
व्याख्या-साधुनी भक्ति, श्रीजिनवरनी पूजा, अने दानादिक चार शुभ धर्म इहाँ : आदि शब्दथी शील तप भावना लेइए. तेणे शुभकर्मी श्रावक जन अति भलो कहो, पण अनिवेषे अधर्मी भलो कहो नहि. यत:-" अरिहंतचेइआणं, मुसाहुपूआरओ दहायारो। सुस्सावओ वरतर, न साहुवेसेण चूभधम्मो ॥१॥" ॥७७॥
केवल लिंगधारीतणो, जे व्यवहार अशुद्धोरे । आदरीए नवि सर्वथा, जाणो धर्म विरुद्वारे ॥तुज० ॥७॥
वच सुरेंजश्चामीकर तस्यच तथास