________________
(१८)
महामहोपाध्याय श्री यशोविजयजी कृत. व्याख्या-आज चरण के० चारित्र नथी. संहननादिक रोषे करीने जे माटे चारि- । त्र अति आकर छे. ते पांचमे आरे हाथे न आवे. एम निज अवगुण ओलयीने कुमति पासत्यादिक कदाग्रह पोषे छे, पण अमे हिणा छैये अनेकालोचित यला अशठपणे जे करे ते साधु पूज्य होय एम कही न शके, पण पोतामा साधु सत्ता थापे छे ।।६९।।
उत्तर गुणांहे होणडा, गुरु कालादिक पाखेरे। मूल गुणे नही हीण्डा, एम पंचाशक भाषरे ॥तु० ॥७॥
व्याख्या-कालादिक पाखे० उत्तर गुणमाहे हीणा साधु होय, पण मूलगुणे होणा न होय, एम पंचाशक शास्त्र भाषे छे. तथाहि-"गुणगणरहियो वि इहं दठव्यो मूलगुणविउत्तो जो । णउ णाओ गुणमित्तविहूणोचि चंडरुदोउदाहरणे ॥१॥"-तथा गीतार्थ आताए साधु व्यवहार करतां आज पण चारित्र अखंड होय. उक्तंच-धर्मरत्न प्रकरणे "गीयत्या पारतां ता इह दुविहं मग्गमणुसरंतस्स | भावजइत्तं जुत्तं, दुप्परसहत जो चरण " तथगुरु आज्ञा पाले तेहज रत्नत्रय पामे छे. उक्तंच पंचाशक नामा ग्रंथे-" गुरुपारतंतनाणं, सदहणं एयसंगयं चेव । इत्तो उ चारिचीण, मासतुसादोण णिदिवें ॥१॥" ते माटे पंचमे आरे कालोचित यवना गुरु आज्ञाए करे तेहने चारित्रीयाज सहहवा. तरतम भावना दृष्टांत तो नृप गोपकादि व्यवहारादिक प्रसिद्ध छे. अर्थात् सर्वत्र प्रसिद्धन छे. ॥ ७० ॥ .
परिग्रह ग्रह वश लिंगीया, लेह कुमति रज माथेरे। निज गुण पर अवगुण लवे, इंद्रिय वृषभ नवि नाथरे ॥तु० ॥७॥
व्याख्या-परिग्रह ग्रह वश पर्ति जे लिंगीथाय छे. ते कमतरूप रज माये छेइने निज के० पोताना गुण अने पर के० पारकाना अवगुण लवे के० लबारो करे छे, पण पोवाना। इंद्रियरूप कृपभने ते नाथता नयी. तेवारे सम्यक्त्वयो अंश पामे छे ॥ ७१ ।।
नाणरहित हित परिहरी, निज देसण गुण लूसेरे । मुनिजनना गुण साभली, तेह अनारज रुसरे ॥तुज० ७२ ।।
व्याख्या-एम ते पोतानु हित पारहरी ज्ञानरहित थका निज दर्शनगुगने लूसेछे, अने : मुनिजनना के० साधु चारित्रियाना गुण सांभलीने वेह अनार्य रूशे छे. तंव-"गुगहीणो । गुणरयणायरेसु जो कुगा तुमप्पागं । मुतबस्सिणो अ होला, सम्म कोमलं तस्स॥१॥", इति उपदेशमाला ग्रंथनेविषे को छे. ॥७२॥.
अगुसम दोष जे परतणो, मेरुसमान ते बोलेरे । जेहसुं पापनो गोठडी, तेहसुं हियडलं खोबरे ॥तुज० ७३ ॥ व्याख्या-अणुसम के परमाणु मात्र जे परतगो के पारमानो दोष होय वेह प्रो.