________________
सवासो गायानुं स्तवन.
राग द्वेष मल गालवा, उपशम जल झीलो ।
आतम परिणति आदरी, पर परिणति पीलो || आ० ||२९||
1
व्याख्या– राग द्वेषरूप मल गालवाने माटे उपशमरूप जलने विषे झीलो. ते उपशम आतमज्ञाने आवे, ते माटे तत्व संवेदने आत्म परिणति आदरीने पर परिणति जे घुलतृष्णा तेहने पीलो || २९ || तेहनो उपाय भेदज्ञान छे ते कहे छे.
हुं एहनो ए माहरो, ए हुं एणि बुद्धि ।
चेतन जडता अनुभवे, न विमासे शुद्धि || आ० ॥ ३० ॥
(९)
व्याख्या - हु हनो पुत्रादिक, ए माहरा तातादिक, ए शरीर तेहज हुँ - इत्यादिक मकार अहंकार बुद्धि चेतन जडताने अनुभवे छे. शुद्धि विमासतो नथी शु?
बाहिर दृष्टि देखतां, बाहिर मन धावे ।
अंतर दृष्टि देखतां, अक्षय पद पावे ॥ आतम० ॥ ३१ ॥
वाहिरदृष्टि ते, कनक कामीनो संबंध प्रमुख उपादेय देखतां बाहेर मन धावे छे. अंतरदृष्टि ते सर्व पुद्गल संबंध हेय जाणी चित्त चमत्कार मात्र विश्रांत यातां सर्व नाशे अने अक्षयपद पामे छे. ॥ ३१ ॥
चरण होय लज्जादिके, नवि मनने भंगे ।
श्रीजे अध्ययने कयुं, एम पहेले अंगे || आतम० ॥ ३२ ॥
व्याख्या - ते माटे ज्ञानकृत मनःशुद्धि तेज चारित्र लक्षण अने तेज मोक्ष कारण छे, एम सह तेहज इष्ट छे. द्रव्यक्रिया करतां थकां पण मनने भंगे के० मनने असमाधाने चरण के० चारित्र न होय, एवं पहेले अंगे त्रीने अध्ययने कर्तुं छे. “ जमिणं अन्नमन्नवितिमिच्छाए पडिलेहणाए ण करेइ पावं कम्मं किं तत्थ सुणी कारणं सिया ? ॥ ३२ ॥
अध्यातम विष जे क्रिया, ते तनु मन तोले ।
ममकारादिक योगथी, एम ज्ञानी बोले ॥ आतम० ॥ ३३ ॥
व्याख्या - अध्यातमविण के० अपुनवैधकादि भावनी आत्मदृष्टि से विना जे क्रिया छे, ते तनु के० शरीरनो मल तेहने तुल्य छे. ममकारादिक के० ममलादिक दोषना योगयी एम ज्ञानी वोले छे. आशयभेदा एते, सर्वेपि हि तत्वतोऽवगंतव्याः । भावो यमनेन बिना, चेष्टा द्रव्यक्रिया च्छा ||१||" इति तृतीय पोडशके ॥ ३३ ॥
