________________
१६४
जायख्वं रागद्दोस भयाईयं
उत्तरज्भयणं
निद्धन्तमलपावगं । तं वयं बूम माहणं ॥ २१ ॥
जहा मट्ठ
अवचियमंससोणियं । माहणं ।। २२ ।।
तवस्सियं किसं दन्तं
सुव्वयं पत्तनिव्वाणं तं वयं बूम
थावरे |
तसपाणे वियाणेत्ता संगहेण य जो न हिंसइ तिविहेणं तं वयं वूम माहणं ॥ २३ ॥
कोहा वा जइ वा हासा लोहा वा जइ वा भया । मुसं न वयई जो उ तं वयं वूम माहणं ॥ २४ ॥
चित्तमन्तमचित्तं वा अप्पं वा जइ न गेण्हइ अदत्तं जो तं वय बूम
दिव्वमाणुसतेरिच्छं जो न सेवइ मणसा कायवक्केणं तं वयं बूम
जहा पोमं जले जायं नोवलिप्पइ एवं अलित्तो कामेहिं तं वयं बूम
अलोलुयं मुहाजीवी अणगारं असंसत्तं गिहत्थेसु
तं वयं वूम
जहित्ता पुव्वसंजोगं नाइसंगे जो न सज्जइ एएहि तं वयं
वा वहुं । माहणं ॥ २५ ॥
य
बूम
मेहुणं । माहणं ॥ २६ ॥
वारिणा ।
माहणं ॥ २७ ॥
अकिंचणं ।
माहणं ॥ २८ ॥
बन्धवे ।
माहणं ॥ २६ ॥
पसुवन्धा सव्ववेया जट्टां च पावकम्मुणा । न तं तायन्ति दुस्सीलं कम्माणि वलवन्ति ह ॥ ३० ॥
न वि मुण्डिएण समणो न ओंकारेण वम्भणो ।
न सुणी रण्णवासेणं कुसचीरेण न तावसो ॥ ३१ ॥
