________________
____१२३
सूत्रम्-२१५-२४०]
प्राकृतप्रबोधः
शकादीनां द्वित्वम् ॥ ४.२३० ॥ लग् । लगे संगे । मग् । उखनखणख० । प्राकृतलक्षणप्रवृत्ते! व्यञ्जनस्येति न भवति ॥ ४.२३० ॥
स्फुटि-चलेः ॥ ४.२३१ ॥
प्रादेर्मीलेः ॥ ४.२३२ ॥ सम्मीलइ । वर्गेऽन्त्यो वा - म् ॥ [ उम्मीलइ] । उन्मीलति । कगटडेति दलोपे अनादौ० ॥ ४.२३२ ॥
उवर्णस्याऽवः ॥ ४.२३३ ॥ 'निहवइ । ढंग्क् अपनयने । बाहुलकात् सूक्ष्मश्नष्णस्नेत्यभावे अधोमनयाम् - नलुक् ॥ ४.२३३॥
ऋवर्णस्याऽरः ॥ ४.२३४ ॥ वृषादीनामरिः ॥ ४.२३५ ॥
रुषादीनां दीर्घः ॥ ४.२३६ ॥ सूसइ । शुषंच् शोषणे ।। ४.२३६ ॥
युवर्णस्य गुणः ॥ ४.२३७ ॥ मोत्तूण । रुदभुजमुचां तो० ॥ [उड्डीणो] । क्तेनाऽप्फुण्णादयः - णो ॥ ४.२३७ ।।
स्वराणां स्वराः ॥ ४.२३८ ॥ चिणइ । चिजिश्रुहुस्तु० - ण ॥ रुवइ । रुदनमोर्वः ॥ ४.२३८ ॥
व्यञ्जनाददन्ते ॥ ४.२३९ ॥ सिंचड । सिचेः सिंचसिंपौ ॥ रुंधड़ । रुधो न्धम्भौ च ॥ ४.२३९ ।।
स्वरादनतो वा ॥४.२४० ॥ झाइ। ध्यागोझागौ ॥ १.०स्येति लोपो न - ग. । २. संमीलइ - मु. । ३. ढुङ्। निण्हवइ । हु । निहवइ - मु. । (तेन ज्ञायते यद् अत्र 'निहवइ' इति हुधातो रूपमिति स्वीकृतमस्ति । प्रबोधे तु हृधातो रूपमिति दर्शितमस्ति ।)
