________________
यद्वितीयम् ।] भाषाटीकासमेतः ।
२५३ अथ यान्तवर्गः।
यैकम् । यो वातयशसोः पुंसि या यानत्यागयातृषु ।
यद्वितीयम् । अन्योऽसमाने भिन्ने च स्यादन्त्योऽन्तभवेऽधमे ॥ १ ॥ अर्यो बुधे त्रिषु न्याय्ये शिलाजतुनि न द्वयोः । अर्घार्थ यत्तदर्घ्य स्यात्रिषु यश्चार्घमर्हति ॥ २॥ अर्घ्यः स्याद्योग्यमात्रेऽपि स्यादर्यः स्वामिवैश्ययोः । पुंस्यायः सौविदल्ले स्यादार्यस्त्वभ्यर्हिते त्रिषु ॥ ३ ॥ आस्या स्थितौ मुखे चास्यं मुखमध्ये मुखोद्भवे । इज्यो गुरौ पुमानिज्या दानार्चासङ्गमेष्टिषु ॥ ४ ॥
अथ यान्तवर्ग। अर्घ्य-जो अर्घके लिये द्रव्य है वह, यैक ।
__ जिसको अर्घ दियाजाय वह
(त्रि.)॥२॥ य-वायु, यश, (पुं०)
अर्ध्य-योग्यमात्र, (पुं०) या-यान ( सवारी ), त्याग, गमन अर्य-खामी, वैश्य, (पुं० ) करनेवाला, (पुं०)
आर्य-कंचुकी, (रनवासका पहरे यद्वितीय । ___ दार) (पुं० ) पूज्य, (त्रि.) अन्य-असमान, भिन्न (त्रि.)
आस्था-स्थिति, ( स्त्री० ) अन्त्य-अन्तमें होनेवाला, अधम, आस्य-मुख, मुखमध्य, मुखसे उ. (त्रि.)॥१॥
त्पन्न, (त्रि.) अर्थ्य-पंडित, ( पुं० ) न्याय्य इज्य-गुरु (बृहस्पति) (पुं०)
(न्याययुक्त) (त्रि.) शिलाजीत इज्या-दान, अर्चा (पूजा), संगम, (न०)
। इष्टि (यज्ञ) (स्त्री०)॥ ४॥
"Aho Shrutgyanam"
