________________
मोहराजपराजयम् । असत्यकन्दली-(१) अजउत्त ! अध कथं पुण पुरादणदसं पाविस्सामो।
द्यूतकुमारः-(२) सुयणु ! पत्तपुव्वावत्थं ब्रेव अत्ताणयं निहालेसु । असत्यकन्दली-(३) कधं विय ?। द्यूतकुमारः-(४) विवक्खविजयादो। असत्यकन्दली-(५)अज्नउत्त ! को उण विवक्खो ?।
द्यूतकुमारः--(६) सुमुहि ! राइणो भविस्सससुरओ विवेयचंदो नाम । सो खु मूलं सव्वाणत्थाणं ।
असत्यकन्दली-(७) अध कधं स जेव्वो ? ।
द्यूतकुमारः-(८) अत्थि इत्थ सामिणो मोहनरवहणो परममित्तं कलिकंदलो । तस्स साहिज्जेण सुजेओ विवक्खवग्गो।
दाण्डपाशिक:-(नखच्छोटिकां दत्त्वा स्वगतं ) (९) संवददि लेहत्थेण एयस्स भासिदं ।
घृतकुमारः-(सोत्साह) (१०) वल्लहे ! अहवा अहमेव एगो पहवामि पडिवक्खविजये।
(१) आर्यपुत्र ! अथ कथं पुनः पुरातनदशां प्राप्स्यावः । (२) सुतनु ! प्राप्तपूर्वावस्थमेवात्मानं निभालय । (३) कथमिव ?। (४) विपक्षविजयात् । (५) आर्यपुत्र ! कः पुनर्विपक्ष । (६) सुमुखि ! राज्ञो भविष्यच्छ्शुरको विवेकचन्द्रो नाम । स खलु मूलं सर्वानानाम् । (७) अथ कथं स जेतव्यः ।
(८) अस्त्यत्र स्वामिनो मोहनरपतेः परममित्रं कलिकन्दलः । तस्य साहाय्येन सुजेयो विपक्षवर्गः।
(९) संवदति लेखार्थेनैतस्य भाषितम् । (१०) वल्लभे ! अथवाऽहमेवैकः प्रभवामि प्रतिपक्षविजये ।
१ B&C कर्ष.
"Aho Shrutgyanam"
