________________
चतुर्विंशतिप्रवन्धे [५ श्रीपादलिधाचार्यस्वयं सद्गुरवो विदन्ति । एतच्च राजपुत्र-यत्योश्चरितं राज-सूर्योः प्रच्छन्नचरैरुक्तम् । राजा मेने एव–महीयान् गुरुकुले विनयः । ततः पठ्यते-- 'निवपुच्छिण गुरुणा, भाणओ 'गंगा' कओमुही वहइ ? । संपाइयवं सीसो, जह तह सव्वत्थ कायव्वं ॥१॥
'पाटलिपुत्रा'दथ सूरीन्द्रो 'लाटान्' गतः । तत्रैकस्मिन् पुरे बालैः सह क्रीडति । मुनयो गोचरचर्यार्थ गताः । तावता श्रावकाः प्रवन्दनार्थमायाताः । आकारं संवृत्योपविष्टः प्रभुः । श्राद्धेषु गतेषु
पुनरपवरकमध्यं गत्वा खेलस्ति । तावता केऽपि वादिनः समायाताः। १० तैर्विजनं दृष्ट्वा · कूकुकू' इति शब्दः प्रोकः । सूरीन्द्रेण तु
'म्याऊं' इति बिडालशब्दः कृतः । ततो दर्शनं दत्तम् । वादिनः पादयोः पेतुः प्रभोः । अहो प्रत्युत्पन्नमतित्वं ते, चिरं जय बालभारति ! । तत आरब्धा प्रभुणा तैः सह गोष्ठी । तेष्वेकेन
पृष्टम्१५ पालित्तय ! कहसु फुडं, सयलं महिमंडलं भैमंतेण ।
दिह सुयं च कत्थ वि, चंदणरससीयलो अग्गी ? ॥१॥" प्रभुणाऽभाणि-- अयसाभिओगसंदू-मियस्स पुरिसस्स सुद्धहिययस्स । होइ वहंतस्स दुहं, चंदणरससीयलो अग्गी ॥१॥
१ ग-घ-"एतच्च' एतदधिकम् । २ छाया- नृपपृष्टेन गुरुणा भणितो 'गङ्गा' किंमुखी बहति ।।
सम्पादितवाञ् शिष्यो यथा तथा सर्वत्र कर्तव्यम् ।। , आर्या । ४ घ-पाटलिपुत्रा०'। ५ ग-'कृतः'। ६ ख-घ-'पदयोः'। ७ छाया-पादलिप्तक! कथय स्फुटं सकलं महीमण्डलं भ्रमता ।
टं श्रुतं च कुदापि चन्दनरसशीतलोऽमिः ॥ ८ क-कयम्'। ९ क-'भमतेणे'। १० क-घ-'कत्थई' । ११ आयो । १२ छाया-अयशोऽभियोगसन्दूनस्य पुरुषस्य शुद्धहृदयस्य ।।
भवति वहतो दुःखं चन्दनरसशीतलोऽभिः ॥ १३ आर्या ।
