________________
निरयावलिकासूत्रे आशुरक्तो यावत् मिसिमिमीकुर्वन् त्रिवलिको भृकुटि ललाटे संहृत्य चेटकं राजानमेवं वद- भो चेटकराजाः! अप्रार्थितपार्थकाः ! दुरन्त-यावत्परिवजिताः ! एप खलु कुणिको राजा आज्ञापयति-प्रत्यर्पयत ग्वलु कणिकस्य राज्ञः सेचनकं गन्धहस्तिनमष्टादशवक्रच हारं वेहल्लयं च कुमारं प्रेषयत, अथवा युद्धसज्जाः तिष्ठत । एप खलु कूणिको राजा सबलः सवाहनः सस्कन्धावारः खलु युद्धमन इह हव्यमाच्छति ॥ ४२ ॥
टीका-'तएणं से कृणिए' इत्यादि-सवला सेनायुक्तः, सवाहनः= स्थादियानसहितः, सस्कन्धावारः-सशिविरः, 'छाउनी' इति भाषायाम् । शेषं मुगमम् ॥ ४२ ॥
मूलम्-तएणं से दूए करयल० तहेव जाव जेणेव चेडए राया तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल० जाव वद्धावेइ, वद्धावित्ता एवं वयासी एस णं सामी! ममं विणयपडिवत्ती, फिर कहा-हे देवानुप्रिय ! वैशालीनगरीमें जाओ, वहाँ जाकर राजा चेटकके पादपीठको अपने बार्य परसे ठोकर मारकर भालेकी नौकसे इम पत्रको देना। पत्र देकर शीघ्र ही क्रोधित होजाना, एवं क्रोधसे धगधगाते हुए त्रिवलो और भ्रकुटिको अपने ललाटपर खींचकर चेटक राजासे इस प्रकार कहो-रे मृत्युको चाहनेवाले-निर्लज्ज ! बुरे परिणामवाले मुर्ख राजा चेटक ! वह कणिक राजा तुझे आज्ञा देता है कि-सेचनक गंधहाथी और अठारह लडीवाला हार मुझे अर्पित करदे और कुमार वैहल्ल्यको मेरे पास भेजदे, नही तो संग्रामके लिए तैयार होजा, राजा ऋणिक सेना, वाहन और. शिविर के साथ युद्ध के लिए तत्पर होकर शीघ आ रहा है ॥ ४२ ॥ વિશાલી નગરી જા અને ત્યાં જઈ રાજા ચેટકના પાદપીઠને તાગ ડાબા પગેથી ઠોકર મારીને ભાલાની અણીથી આ પત્ર દેજે પત્ર દઈને તુરત ક્રોધિત થઈ જજે અને ક્રોધથી આગની પિઠે ગરમ થઈ ત્રિવલી તથા ભ્રમરને કપાલ ઉપર બે થી રાજા ચેટકને આમ કહેજ-રે મૃત્યુને ચાહનારા–નિલ જજ ! ખરાબ પરિણામવાળા મૂર્ખ રાજ ચેક! તને કૃણિક રાજા આજ્ઞા દે છે કે–સેચનક ગધડાથી અને અઢાર સરવાળો હાર મને આપી દે અને કુમાર હિલ્યને મારી પાસે મોકલી દે અગર જો તેમ નહિ તે સ ગ્રામ માટે તૈયાર થઈ જા રાજ કૃણિક સેના, વાહન તથા શિબિરની સાથે યુદ્ધ માટે તત્પર થઈ તુરત આવી રહ્યા છે. (૪૨).
